Ametyst

(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „<p>'''AMETYST''' — kamień znany także z historii wierzeń.</p><p></p><p><h2>Nazwa</h2></p><p>Nazwa pochodzi z greckiego <em>amethystos</em> i oznacza <em>nieupoj...”)
 
Linia 1: Linia 1:
<p>'''AMETYST''' — kamień znany także z historii wierzeń.</p><p></p><p><h2>Nazwa</h2></p><p>Nazwa pochodzi z greckiego <em>amethystos</em> i oznacza <em>nieupojony.</em> </p><p></p><p><h2>Pochodzenie</h2></p><p>Mity greckie mają swoje własne wytłumaczenie pochodzenia ametystu. Zgodnie z nimi bóg [[Dionizos]] chciał posiąść [[nimfa | nimfę]] Amethys, lecz ona, uciekając przed nim, uciekła się do pomocy [[Artemida | Artemidy]], a ta odpowiedziała na jej wezwanie i przemieniła dziewczynę w kamień — ametyst. </p><p></p><p><h2>Wygląd</h2></p><p>Z punktu widzenia historii wierzeń znaczenie ma jego fioletowo-czerwonawa barwa. </p><p></p><p><h2>Charakterystyka</h2></p><p>W starożytnej Grecji uważano, że ametyst chroni przed skutkami zatrucia po wypiciu zbyt dużej ilości wina. Łączono go z samym trunkiem ze względu na barwę, a więc i z bogiem [[Dionizos | Dionizosem]]. To samo bóstwo, zawstydzone swoim czynem wobec [[nimfa | nimfy]] Amethis, miało przeznaczyć mu właśnie taką ochronną rolę. </p><p>W tradycji chrześcijańskiej pojawia się w objawieniu św. Jana, według którego miał być, obok [[jaspis | jaspisu]], [[szmaragd | szmaragdu]],  [[chalcedon | chalcedonu]], [[sardonyks | sardonyksu]], [[szafir | szafiru]], [[chryzolit | chryzolitu]], [[beryl | berylu]],  [[krwawnik | krwawnika]], [[topaz | topazu]] i [[hiacynt | hiacyntu]], jednym z dwunastu kamieni węgielnych niebiańskiej Jerozolimy. Na każdym z nich miało widnieć imię jednego z dwunastu Apostołów. </p><p></p><p><h2>Literatura</h2></p><p>Nozedar A., <em>The illustrated signs &amp; symbols sourcebook. An A to Z compendium of over 1000 designs</em>, New York 2010.</p><p>Scott C., <em>Encyclopedia of Crystal, Gem &amp; Metal Magic</em>, St. Paul 1996.</p><p><em>Leksykon symbol</em>i, Warszawa 1991.</p><p>Kopaliński W., <em>Słownik symboli</em>, Warszawa 2006.</p><p><em>Zaświaty i krainy mityczne. Leksykon</em>, red. Sacha-Piekło M., Kraków 1999.</p><p>Frazer J. G., <em>Złota gałąź. Studia z magii i religii</em>, Kraków 2012.</p><p>Forstner D., <em>Świat symboliki chrześcijańskiej</em>, Warszawa 1990.</p><p>Wypustek A., <em>Magia antyczna</em>, Wrocław 2001.</p><p>Harper D., <em>Amethyst</em>, [w:] <em>Online Etymological Dictionary</em>, [online], dostępny w Internecie: http://www.etymonline.com/ [dostęp: 11.03.2017].</p><p></p><p>(aut. [[Izabela Ozga]])</p><p></p><p></p><p>[[Kategoria: Kamienie]]</p>
+
{{Leksykon |typ=fiction
 +
}}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Ametyst (Bibliografia)</categorytree><p>'''AMETYST''' — kamień znany także z historii wierzeń.</p><p></p><p>
 +
 
 +
<h2>Nazwa</h2></p><p>Nazwa pochodzi z greckiego <em>amethystos</em> i oznacza <em>nieupojony.</em> </p><p></p><p>
 +
 
 +
<h2>Pochodzenie</h2></p><p>Mity greckie mają swoje własne wytłumaczenie pochodzenia ametystu. Zgodnie z nimi bóg [[Dionizos]] chciał posiąść [[nimfa | nimfę]] Amethys, lecz ona, uciekając przed nim, uciekła się do pomocy [[Artemida | Artemidy]], a ta odpowiedziała na jej wezwanie i przemieniła dziewczynę w kamień — ametyst. </p><p></p><p><h2>Wygląd</h2></p><p>Z punktu widzenia historii wierzeń znaczenie ma jego fioletowo-czerwonawa barwa. </p><p></p><p><h2>Charakterystyka</h2></p><p>W starożytnej Grecji uważano, że ametyst chroni przed skutkami zatrucia po wypiciu zbyt dużej ilości wina. Łączono go z samym trunkiem ze względu na barwę, a więc i z bogiem [[Dionizos | Dionizosem]]. To samo bóstwo, zawstydzone swoim czynem wobec [[nimfa | nimfy]] Amethis, miało przeznaczyć mu właśnie taką ochronną rolę. </p><p>W tradycji chrześcijańskiej pojawia się w objawieniu św. Jana, według którego miał być, obok [[jaspis | jaspisu]], [[szmaragd | szmaragdu]],  [[chalcedon | chalcedonu]], [[sardonyks | sardonyksu]], [[szafir | szafiru]], [[chryzolit | chryzolitu]], [[beryl | berylu]],  [[krwawnik | krwawnika]], [[topaz | topazu]] i [[hiacynt | hiacyntu]], jednym z dwunastu kamieni węgielnych niebiańskiej Jerozolimy. Na każdym z nich miało widnieć imię jednego z dwunastu Apostołów. </p><p></p><p><h2>Literatura</h2></p><p>Nozedar A., <em>The illustrated signs &amp; symbols sourcebook. An A to Z compendium of over 1000 designs</em>, New York 2010.</p><p>Scott C., <em>Encyclopedia of Crystal, Gem &amp; Metal Magic</em>, St. Paul 1996.</p><p><em>Leksykon symbol</em>i, Warszawa 1991.</p><p>Kopaliński W., <em>Słownik symboli</em>, Warszawa 2006.</p><p><em>Zaświaty i krainy mityczne. Leksykon</em>, red. Sacha-Piekło M., Kraków 1999.</p><p>Frazer J. G., <em>Złota gałąź. Studia z magii i religii</em>, Kraków 2012.</p><p>Forstner D., <em>Świat symboliki chrześcijańskiej</em>, Warszawa 1990.</p><p>Wypustek A., <em>Magia antyczna</em>, Wrocław 2001.</p><p>Harper D., <em>Amethyst</em>, [w:] <em>Online Etymological Dictionary</em>, [online], dostępny w Internecie: http://www.etymonline.com/ [dostęp: 11.03.2017].</p><p></p><p>(aut. [[Izabela Ozga]])</p><p></p><p></p><p>[[Kategoria: Kamienie]]</p>

Wersja z 18:50, 19 mar 2017

LEKSYKON FANTASTYKI
fiction

AMETYST — kamień znany także z historii wierzeń.

Nazwa

Nazwa pochodzi z greckiego amethystos i oznacza nieupojony.

Pochodzenie

Mity greckie mają swoje własne wytłumaczenie pochodzenia ametystu. Zgodnie z nimi bóg Dionizos chciał posiąść nimfę Amethys, lecz ona, uciekając przed nim, uciekła się do pomocy Artemidy, a ta odpowiedziała na jej wezwanie i przemieniła dziewczynę w kamień — ametyst.

Wygląd

Z punktu widzenia historii wierzeń znaczenie ma jego fioletowo-czerwonawa barwa.

Charakterystyka

W starożytnej Grecji uważano, że ametyst chroni przed skutkami zatrucia po wypiciu zbyt dużej ilości wina. Łączono go z samym trunkiem ze względu na barwę, a więc i z bogiem Dionizosem. To samo bóstwo, zawstydzone swoim czynem wobec nimfy Amethis, miało przeznaczyć mu właśnie taką ochronną rolę.

W tradycji chrześcijańskiej pojawia się w objawieniu św. Jana, według którego miał być, obok jaspisu, szmaragdu, chalcedonu, sardonyksu, szafiru, chryzolitu, berylu, krwawnika, topazu i hiacyntu, jednym z dwunastu kamieni węgielnych niebiańskiej Jerozolimy. Na każdym z nich miało widnieć imię jednego z dwunastu Apostołów.

Literatura

Nozedar A., The illustrated signs & symbols sourcebook. An A to Z compendium of over 1000 designs, New York 2010.

Scott C., Encyclopedia of Crystal, Gem & Metal Magic, St. Paul 1996.

Leksykon symboli, Warszawa 1991.

Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 2006.

Zaświaty i krainy mityczne. Leksykon, red. Sacha-Piekło M., Kraków 1999.

Frazer J. G., Złota gałąź. Studia z magii i religii, Kraków 2012.

Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990.

Wypustek A., Magia antyczna, Wrocław 2001.

Harper D., Amethyst, [w:] Online Etymological Dictionary, [online], dostępny w Internecie: http://www.etymonline.com/ [dostęp: 11.03.2017].

(aut. Izabela Ozga)

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony