Bób
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Charakterystyka
Bób łączony był ze zmarłymi. W starożytnej Grecji używano go podczas lemuriów, święta zmarłych. Był rodzajem okupu dla zmarłych w zamian za domowników. Ojciec rodziny wychodził nocą boso przed dom, mył ręce w wodzie i dla ochrony przed duchami wypowiadał dziewięć razy stosowaną formułę, jednocześnie rzucając za siebie bób. Nie wolno mu było obejrzeć się za siebie. Duchy za jego plecami zajmowały się zbieraniem bobu.
W mitologii skandynawskiej od bobu pochodziło imię Beyli. Słowo beyla oznacza po prostu bób.
W folklorze słowiańskim bóg także łączono ze zmarłymi, a jego nasion używano do wróżenia.
Ponadto bób kojarzono z nienarodzonym noworodkiem.
W baśniach bób bywa drabiną do nieba.
Literatura
- Słownik sterotypów i symboli ludowych, t. 1, pod red. Bartmiński J., Lublin 1996.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 2006.
- Leksykon symboli, pod red. Jarosiński R., Warszawa 1991.
- Moszyński K., Kultura ludowa Słowian, t. 2, cz. I, Kraków 1939.
(aut. Izabela Ozga)