Baldr

Z encyklopediafantastyki.pl
Wersja I.ozga (dyskusja | edycje) z dnia 20:55, 16 lut 2014
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
LEKSYKON FANTASTYKI
fiction
W.G. Collingwood, Odin's lastwords to Baldr, The Elder or Poetic Edda 1908
BALDR – w mitologii germańskiej bóg mądrości i dobroci, znany także jako Baldur.

Imię

Baldr, starogermańskie miano tego boga, wskazuje bądź na pana bądź na jego cechę jako śmiałego, dzielnego wojownika.

Rodowód

Był drugim, obok Thora, synem Odyna i jego małżonki Frigg. Poza Thorem jego bratem był także Höd i Hermod. Ze swoją żoną Nanną miał Baldr syna Forestiego.

Wygląd i atrybuty Baldra

Baldr był najpiękniejszym z bogów. W poezji skaldów określanym mianem świetlistego boga. Jego własnością był największy statek w świecie bogów o nazwie Hringhorni. Prawdopodobnie również do niego należał Darupnir, według innej tradycji i interpretacji, od początku jednak własność jego ojca, Odyna.

Siedziba Baldra

Baldr zamieszkiwał w pałacu Breidablik (Szeroki blask).

Cechy Baldra

Był ulubieńcem bogów. Słynął ze swojej mądrości, dobroci, łagodności i sprawiedliwości. Jego wyroki jednak nie miały mocy – nie spełniały się.

Przeznaczenie Baldra

Baldra dręczyły złowróżbne sny o własnej śmierci. Jego ojciec Odyn udał się więc do krainy umarłych, Niflheimu, by obudzić z martwych wieszczkę i zasięgnąć jej rady o los syna. Baldra miał zabić jego własny brat, Höd. Matka Baldra, Frigg, by temu zapobiec zażądała przysięgi od wszystkich rzeczy na ziemi, że nie uczynią krzywdy jej synowi. Zapomniała czy też zlekceważyła, tylko jemiołę. Dowiedziawszy się o tym, Loki, jedyny z bogów, który nie przepadał za powszechnie uwielbianym Baldrem, wykonał z gałęzi tego drzewa strzałę. Wręczył ją bratu Baldra, ślepemu Hödowi i doradził by śladem innych bogów wziął udział w powszechnej zabawie i spróbował trafić odpornego przecież na ciosy Baldra a on, Loki, już pokieruje jego dłonią. Baldr zginął przebity strzałą z jemioły. Jego zwłoki zostały złożone na jego własnym statku Hringhorni. Stos pogrzebowy podpalił gromowładny Thor, używając do tego celu swojego młota Mjöllnira (Miażdżyciel). Odyn dał wtedy synowi pierścień Darupnir i wyszeptał do jego ucha tajemnicze słowa. Bogowie nie dali jednak za wygraną. Do Niflheimu, do bogini Hel, udał się brat Baldra, Hermod z prośbą o przywrócenie Baldra światu. Hel zgodziła się, stawiając jednak jeden warunek – Baldr powróci, jeżeli tylko zapłacze po nim każda istota żywa. Wyjątkiem był Loki, przebrany za olbrzymkę Thökk. Śmierć Baldra była zapowiedzią Ragnarök, dnia końca świata.

Baldr a Ragnarök

Po Ragnarök, dniu końca świata, Baldr, wraz z bratem Hödem, zasiądzie w nowym Asgardzie by wraz z nim rządzić nowym, odrodzonym światem.

Baldr w fantastyce

Pojawia się w serialu Supernatural.

Literatura

  • Edda poetycka, BN, 1986.
  • Sturlusson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
  • Słupecki L.P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
  • Szrejter A., Mitologia germańska, Warszawa 1997.
  • A. M. Kempiński, Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
  • Kempiński A.M., Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, Poznań 2003.
  • Turowska-Rawicz M., i Sypek R., Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa 2007.

(aut. Izabela Ozga)

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony