Chmiel
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Chmiel wchodził w skład piwa, którego spożywanie miało w dawnych kulturach religijne, a co za tym idzie także mitologiczne, konotacje. W folklorze słowiańskim chmielu używano podczas obrzędów weselnych i wiosennych. Pojawiał się zarówno w samym obrzędzie weselnym jak i związanych z nim pieśniach. Jedna z nich, śpiewana po oczepinach, nosiła tytuł „Chmiel”. Był symbolem pierwiastka męskiego i siły rozrodczej. Od czasów chrześcijańskich wiązano go z diabłem, ponieważ miał być nie tylko odpowiedzialny za jego stworzenie, ale z niego oraz z [[jęczmień | jęczmienia]] uwarzył on piwo, którym spił Noego. | Chmiel wchodził w skład piwa, którego spożywanie miało w dawnych kulturach religijne, a co za tym idzie także mitologiczne, konotacje. W folklorze słowiańskim chmielu używano podczas obrzędów weselnych i wiosennych. Pojawiał się zarówno w samym obrzędzie weselnym jak i związanych z nim pieśniach. Jedna z nich, śpiewana po oczepinach, nosiła tytuł „Chmiel”. Był symbolem pierwiastka męskiego i siły rozrodczej. Od czasów chrześcijańskich wiązano go z diabłem, ponieważ miał być nie tylko odpowiedzialny za jego stworzenie, ale z niego oraz z [[jęczmień | jęczmienia]] uwarzył on piwo, którym spił Noego. | ||
| − | W mitologii celtyckiej chmiel pojawia się w przepowiedni [[druid | druida]] Beag Mac De, tyczącej [[Diarmuid | Diarmuida]]. Według niej śmierć miała go dosięgnąć między innymi wtedy, gdy będzie pił piwo uwarzone z jednego ziarna | + | W mitologii celtyckiej chmiel pojawia się w przepowiedni [[druid | druida]] Beag Mac De, tyczącej [[Diarmuid | Diarmuida]]. Według niej śmierć miała go dosięgnąć między innymi wtedy, gdy będzie pił piwo uwarzone z jednego ziarna chmielu. Był to tylko jeden z warunków, który musiał zostać spełniony, by przepowiednia dopełniła się. |
<h2>Literatura</h2> | <h2>Literatura</h2> | ||
Aktualna wersja na dzień 14:45, 25 lut 2017
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Nazwa
Chmiel zwany był także wilczkiem od swojego łacińskiego miana humulus lupulus. Nazwa chmielu etymologicznie spokrewniona jest z somą, napojem bogów w mitologii indyjskiej. Od nazwy tej rośliny pochodzi również określenie podchmielony, czyli pod wpływem napoju odurzającego.
Charakterystyka
Chmiel wchodził w skład piwa, którego spożywanie miało w dawnych kulturach religijne, a co za tym idzie także mitologiczne, konotacje. W folklorze słowiańskim chmielu używano podczas obrzędów weselnych i wiosennych. Pojawiał się zarówno w samym obrzędzie weselnym jak i związanych z nim pieśniach. Jedna z nich, śpiewana po oczepinach, nosiła tytuł „Chmiel”. Był symbolem pierwiastka męskiego i siły rozrodczej. Od czasów chrześcijańskich wiązano go z diabłem, ponieważ miał być nie tylko odpowiedzialny za jego stworzenie, ale z niego oraz z jęczmienia uwarzył on piwo, którym spił Noego.
W mitologii celtyckiej chmiel pojawia się w przepowiedni druida Beag Mac De, tyczącej Diarmuida. Według niej śmierć miała go dosięgnąć między innymi wtedy, gdy będzie pił piwo uwarzone z jednego ziarna chmielu. Był to tylko jeden z warunków, który musiał zostać spełniony, by przepowiednia dopełniła się.
Literatura
- Kowalik A., Kosmologia dawnych Słowian, Kraków 2004.
- Boryś W., Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 2005.
(aut. Izabela Ozga)
