Guy de Maupassant

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Guy de Maupassant
De maupassant.jpg
Data i miejsce urodzenia 5 sierpnia,1850
Tourville-sur-Arques
Data i miejsce śmierci 6 lipca 1893
Paryż
Narodowość Francja

Henry-René-Albert-Guy de Maupassant (ur. 5 sierpnia 1850 w zamku de Miromesnil w Tourville-sur-Arques, zm. 6 lipca 1893 w Paryżu) - francuski pisarz zaliczany do nurtu realizmu, naturalizmu i fantastyki.

Lata dzieciństwa spędził w Étretat w Normandii, a następnie uczęszczał do szkoły z internatem w Yvetot, ale ze względu na niereligijność i liczne skandale został usunięty z placówki. Dwie ostatnie klasy liceum ukończył w Rouen, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z Gustawem Flaubertem. W 1869 r. rozpoczął w Paryżu studia prawnicze, ale rok później, w wyniku wybuchu francusko-pruskiej, został zmuszony do przerwania nauki. Od 1872 r. pracował w Ministerstwie Marynarki, a następnie w Ministerstwie Oświaty. W tym samym czasie pod czujnym okiem Flauberta stawiał swe pierwsze kroki w sztuce pisarskiej. Zapoznał się także z Emilem Zolą, Iwanem Turgieniewem, Edmundem Goncourt i innymi znanymi pisarzami.

Choć sam nie publikował zbyt wiele, okres ten był niezwykle owocny pod względem ilości napisanych dzieł. W 1875 r. pod pseudonimem Joseph Prunier ukazało się jego opowiadanie "La Main d’écorché", a kilka miesięcy później można było przeczytać jego trzy wiersze, które tym razem sygnował fikcyjnym nazwiskiem Guy de Valmont (pseudonim ten wyraźnie odsyła do postaci Hrabiego de Valmont, bohatera powieści epistolarnej Niebezpieczne związki Choderlosa de Laclosa, jednego z ulubionych dzieł Maupassanta. Nazwa Valmont odwołuje się także do niewielkiej miejscowości o tej samej nazwie, położonej w pobliżu Yvetot).Zanim zdecydował się na wykorzystanie własnego nazwiska, Maupassant posługiwał się jeszcze dwoma innymi pseudonimami: Chaudrons-du-diable i Maufrigneuse. W 1880 r. w zbiorze opowiadań zatytułowanym Wieczory medańskie (będącym praktycznym manifestem naturalizmu) ukazała się Baryłeczka - nowela, którą mentor Maupassanta określił mianem arcydzieła. Ten udany oficjalny debiut przyniósł pisarzowi sławę i poczytność. W tym samym roku rzucił pracę urzędnika. Zmuszony zmierzyć się z ogromną stratą (8 maja zmarł Flaubert, literacki ojciec i opiekun autora), od tego czasu całkowicie poświęcił się pisarstwu.

W roku 1877 zdiagnozowano u niego kiłę - chorobę, która znacząco wpłynęła na życie i twórczość Maupassanta. Prawdopodobnie cierpiał również na schizofrenię. Będące jej rezultatem nasilające się objawy obłędu popchnęły pisarza ku nieudanej próbie samobójczej (1 stycznia 1892 r.). Powstałe w tym okresie utwory (w tym najsłynniejsze opowiadanie fantastyczne autora pt. "Horla") są utrzymane w konwencji sennego koszmaru i znacząco oddaliły Maupassanta od nurtu naturalistycznego. Guy de Maupassant zmarł 6 lipca 1893 r. w Paryżu po 18 miesiącach agonii. Pochowany został na cmentarzu Montparnasse, gdzie spoczywa do dziś.

W okresie swojej jedenastoletniej aktywności pisarskiej (1880-1891) autor skupiał się przede wszystkim na nowelistyce (w prasie opublikowano przeszło 300 jego nowel i opowiadań), jest także autorem sześciu powieści i licznych tekstów krytycznych. Skupiał się w nich na ocenie ówczesnego, zdegradowanego pod kątem moralnych wartości społeczeństwa. Nie wierząc w możliwość zmiany ludzkiej natury, dał się także poznać jako przeciwnik transformacji ustrojowych. Nie stronił od ironii i satyry. Początkowo nie był faworytem krytyków, ale w drugiej połowie XX wieku ponownie zainteresowano się jego twórczością i poddano ją dogłębnej analizie.


Spis treści

Powieści

  • Historia pewnego życia (1883)
  • Uwodziciel lub Piękny pan(1885)
  • Piotr i Jan (1887)
  • Mont-Oriol (1887)
  • Jak śmierć silna (1889)
  • Nasze serce (1890)

Zbiory opowiadań

  • Dom pani Tellier (1881)
  • Panna Fifi (1882)
  • Contes de la bécasse (1883)
  • Noc księżycowa (1883)
  • Pani Harriet (1884)
  • Siostry Rondoli (1884)
  • Ivetta (1884)
  • Contes du jour et de la nuit(1885)
  • Toine (1885)
  • Pan Parent (1886)
  • Mała Roque (1886)
  • Le Horla (1887) - Horla i inne opowiadania
  • Cnotliwiec pani Husson (1888)
  • Ręka (1889)
  • Bezużyteczne piękno (1890)

Opowiadania


oprac. Anna Kosierkiewicz

Źródła

Cytaty

  • "Czyżbyś nigdy tego nie doświadczył? Tej potrzeby wchłonięcia w siebie kobiety lub też unicestwienia się w niej. Nie mam na myśli zwierzęcego pędu do uścisków, ale ten wysiłek ducha i myśli, by stopić się w jedno, aby otworzyć drugiej istocie całą dusze, całe serce i aby w myśli jej wniknąć aż do dna. A tymczasem nic o niej nie wiemy, nigdy nie przenikniemy wszystkich wahań jej pragnień, pożądań, sądów. Nigdy nie zrozumiemy, w najmniejszej choćby mierze, tego nieznanego, tej tajemniczej duszy, którą uważamy za tak bliską, duszy ukrytej za parą oczu, co patrzą na ciebie, jasne jak toń wodna, przejrzyste jakby nie kryły w sobie żadnego sekretu, duszy, która mówi do ciebie przez usta, takie twoje, bo takie upragnione; duszy, która w słowach rzuca ci po jednej swe myśli, a jednak dalsza jest od ciebie niż gwiazdy i bardziej od nich nieprzenikniona. Jakież to wszystko dziwne!"

Guy de Maupassant "Iwetta"

  • "Między chęcią a czynem, proszę pana, jest jeszcze miejsce na szacunek".

Guy de Maupassant "Baryłeczka i inne opowiadania"

  • "Uświadomiła sobie, że dwoje ludzi nigdy nie zdoła przeniknąć się nawzajem aż do głębi swych myśli, że idą oni obok siebie, spleceni nieraz uściskiem, lecz nie zespoleni ze sobą, i że każdy z nich skazany jest na nieuchronną samotność duchową".

Guy de Maupassant "Historia pewnego życia"

  • "Nasze złudzenia opłakujemy niekiedy równie boleśnie jak zmarłych".

Guy de Maupassant "Historia pewnego życia"

Źródło „https://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Guy_de_Maupassant&oldid=110405”
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony