Hel
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
HEL
- Hel – mitologii nordyckiej olbrzymka i bogini krainy umarłych, Niflheimu.
- Hel - w mitologii nordyckiej kraina umarłych.
Hel (1)
Rodowód
Hel była córką Lokiego i olbrzymki Angrbody.
Wygląd
Hel cechował potworny wygląd. O ile połowa jej ciała była z wyglądu ludzka, o tyle druga miała sinotrupią barwę.
Miejsce
Hel przypadło w udziale podziemne królestwo umarłych, Niflheim. Zamieszkiwać miała Olund, Pałac Smutku zwany też Pałacem Rozpaczy. Jego podłogi wyłożone były złotem. Znajdowała się tam hala w której na łożu Kor (Letarg) za zasłonami Blikande Boli (Lśniące Złorzeczenia) leżała Hel, odziana w suknię zwaną Mdłością.
Charakterystyka
Mimo wyglądu Hel nie słynęła z równie złowrogiego charakteru. Do swojej krainy przyjmowała zmarłych, za wyjątkiem wojowników trafiających do Walhalli oraz wojowników i kobiet trafiających do Folkwangu. Według sag jej kochankiem został po śmierci mityczny król Szwecji, Dyggwi. Hel ukazać się również miała we śnie Baldurowi trzy dni przed śmiercią.
Hel a Ragnarök
W dniu Ragnarök, końca świata, Hel, w przeciwieństwie do jej demonicznego rodzeństwa i ojca Lokiego, nie wystąpi przeciwko bogom.
Hel w fantastyce
Bogini Hel pojawia się w komiksach Marvela.
Literatura
- Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
- Piekarczyk S., Mitologia germańska, Warszawa 1976.
- Słupecki L.P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
- Turowska-Rawicz M., i Sypek R., Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa 2007.
- Szrejter A., Bestiariusz germański, Gdańsk 2012.
- Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
(aut. Izabela Ozga)