Ilja Warszawski
(→Bibliografia) |
|||
Linia 22: | Linia 22: | ||
| nagroda9 = | | nagroda9 = | ||
| nagroda10 = | | nagroda10 = | ||
− | | www = | + | | www = www.oldsf.ru/VARSHAV/0_index.htm |
| kontakt = | | kontakt = | ||
| kategoria = Autor | | kategoria = Autor |
Wersja z 23:29, 15 kwi 2012
Ilja Warszawski | |
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia,1908 Kijów |
Data i miejsce śmierci | 4 lipca 1974 |
Narodowość | rosyjska |
[www.oldsf.ru/VARSHAV/0_index.htm Strona domowa] |
Spis treści |
Ilja Warszawski'. Rosyjski autor sf.
Urodził się w Kijowie, 14 grudnia 1908 r. Ukończył wyższą szkołę morską, pracował jako mechanik i inżynier-konstuktor. Na niwie literackiej debiutował już w roku 1929 (tom "Wokrug swieta bez bilieta", czyli „Wokół świata bez biletu”, opowieści morskie napisane we współautorstwie z N. Sliepniewem i D. Warszawskim), potem jednak niczego nie publikował aż do początku lat sześćdziesiątych. Pierwsze opowiadanie fantastyczne, zatytułowane Роби („Robi”), ukazało się w roku 1962.
Warszawski fantastykę pisał stosunkowo niedługo, bo raptem przez nieco ponad dziesięć lat, przez ten czas zdążył jednak opublikować przeszło osiemdziesiąt opowiadań. Znaczną część z nich zebrano w wydanych za życia pisarza pięciu niewielkich tomach: Молекулярное кафе (1964), Человек, который видел антимир (1965), Солнце заходит в Дономаге (1966), Лавка сновидений (1970) oraz Тревожных симптомов нет (1972).
Spuścizna twórcza pisarza zadziwia różnorodnością, zarówno pod względem podejmowanych tematów, jak i stylistyki: opowiadania humorystyczne sąsiadują z pamfletami na tematy społeczne (cykl Солнце заходит в Дономаге, czyli „Słońce zachodzi w Donomagu”; rzecz popełniona na fali radzieckiej „odwilży”, zapoczątkowanej przez Chruszczowa), a pełne liryzmu miniatury – z nowelami o psychologicznym zacięciu (Решайся, пилот!, „Na atolu”).
Proza Warszawskiego wyróżniała się wśród twórczości mu współczesnych aforystycznością opisu i przepełnionym ironią spojrzeniem na opisywaną rzeczywistość. Każde niemal opowiadanie jawi się jako swoista logiczna konstrukcja, powołana do istnienia dla wykazania lub odrzucenia określonej hipotezy. Warszawski skąpił w wyborze środków wyrazu, był lakoniczny, unikał nadmiernych stylistycznych ozdobników. Na próżno szukać w jego prozie skomplikowanych bohaterów; powołane przezeń do istnienia postaci z reguły były czysto umowne i schematyczne. Nie wynikało to jednak, bynajmniej, z braku umiejętności literackich autora, lecz z właściwości jego twórczej maniery. Jego zasadniczym celem jako pisarza było przedstawienie interesującego pomysłu, a nie ludzkich charakterów.
Pisał Warszawski klasyczną fantastykę, opartą na naukowym, podbudowanym obszerną wiedzą, pomyśle. Przedmiotem satyry autora był w latach sześćdziesiątych kuriozalny w jego przekonaniu „cybernetyczny romantyzm”, przewidujący szybką budowę skomplikowanych robotów i wielokrotnie przewyższających ludzki intelekt mózgów elektronowych, które przejmą od nas wszelkie zadania, od tych najważniejszych i najbardziej skomplikowanych poczynając, na najprostszych i mało istotnych kończąc. Brał Warszawski na warsztat hipotezy z zakresu biochemii i cybernetyki („Czerwone paciorki”, „Kawiarnia Pod molekułą”), problemy związane z kontaktami ludzkości z przedstawicielami pozaziemskiego życia, czy też wyobrażenia o naturze przestrzeni i einsteinowskim paradoksie czasu („Podróż w nicość”, „Pułapka”, „Powrót”).
Ilia Warszawski zmarł po ciężkiej chorobie 4 lipca 1974 r.
Bibliografia
Automaty i ludzie
- Dniewnik, 1962
- Indieks E-81, 1962
- Robi, 1962
- Moliekuliarnoje kafie, 1963
- Biotoki, biotoki..., 1963
- Konflikt, 1964
- Wiecznyje probliemy, inny tytuł: Konfierencija, 1964
- Dżejn, 1964
- Puteszestwije w Niczto, 1964
- Krasnej busy, 1964
- Maskarad, 1964
- Opieracija "Rok-n-rołł", 1964
- Prizraki, 1964
- Pojedinok, 1964
Wielki kosmos
- Łowuszka, 1963
- Wozwraszczenije, 1963
- Wnuk, 1963
- Niejediaki, 1963
- Sirieniewaja płanieta, 1963
W Donomagu
- Triewiżnych simptomow niet, 1964
- Prizraki, 1964
- Priedwaritiel'nyje izyskanija, 1965
- Sołnce zachodit w Donomagie, 1966
- Sud'ja, 1966
- Fiałka, 1966
- Nasliednik, 1966
- Pojezdka w Pienfild, 1966
- Tarakany, 1967
- Pobieg, 1968
- Kukła, 1988
Wieczne problemy
- Niejediaki, 1963
- Lientiaj, 1965
- Rieszajsia, piłot!, 1965
- W atollie, 1965
- Saszka, 1966
- Kursant Płoszkin, 1966
Ewangelia według Ilji
- Igra, 1966
- Pietlia gistieriezisa, 1968
- Wietieran, 1970
- Czas w efirie, 1971
- Al'bom, 1991
- Biednyj Strigajło, 1991
Zwyczajna fantastyka
- Pojezdka w Pienfild, 1966
- Kontaktow nie budiet, 1967
- Ograblienije proizojdiet w połnocz', 1967
- Ławka snowidienij, 1967
- Utka w smietanie, 1968
- Wtoroje rożdienije, 1969
- Stariki, 1970
- Ljubow i wriemia, 1970
Sekrety gatunku
- Siekriety żanra, 1963
- Pantieon biessmiertija, 1964
- Zmieinyj płod, 1964
- Dżambli, 1964
- Nowoje o Szerłokie Hołmsie, inny tytuł: Nowoje o Hołmsie, 1964
Powieści
Mikropowieści
Opowiadania
Zbiory opowiadań
Nagrody
Linki zewnętrzne
Biografia i polska bibliografia Warszawskiego