Ogma
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
OGMA — w mitologii celtyckiej bóg wojny, poeta i opiekun poetów.
Nazwa
Ogma jest iryjskim mianem tego boga, występującym także w formie Ogme. Znano go także jako Boga o słonecznym obliczu, czyli Grîanainechta. Wśród Celtów kontynentalnych nosił miano Ogmiosa.
Rodowód
Iryjski Ogma należał do plemienia bogów Tuatha Dé Danann.
Wygląd i atrybuty
Galijski Ogmios był wyobrażany pod postacią starca, odzianego w wilczą skórę. Z przekłutego języka boga wychodziły złote oraz bursztynowe łańcuszki, które łączyły się z uszami ludzi bądź naniziane na nie były ludzkie głowy, święte dla Celtów. Iryjski Ogma stał się właścicielem miecza Orna, który miał tą magiczną właściowość, że potrafił opowiadać własne dzieje.
Charakterystyka
Iryjski Ogma był doskonałym wojownikiem, słynącym ze swojej siły. Uprawiał także poezję. Według późniejszych przekazów, to Ogma miał być twórcą pisma ogam.
Podczas drugiej bitwy z Fomorianami nad Mag Tuired, Ogma, wraz z bogiem Lughiem oraz Dagdą, wyprawił się na odzyskanie skradzionej harfy tego ostatniego. To także podczas tej wojny miał zdobyć miecz Orna, zabijając Fomorianina Tethrę. Według niektórych wersji poniósł śmierć podczas drugiej bitwy nad Mag Tuired.
Literatura
- Berresford E.P., Druidzi, Warszawa 1998.
- Monaghan P., Encyclopedia of Celtic Mythology and Folklore.
- Gąssowski J., Mitologia Celtów, Warszawa 1987.
- Botheroyd S.; Botheroyd P., Słownik mitologii celtyckiej, Katowice 1998.
- Monaghan P., Encyclopedia of Celtic Mythology and Folklore.
- Ó hÓgáin D., The Lore of Ireland. An Encyclopaedia of Myth, Legend and Romance, United Kingdom 2006.
- Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
(aut. Izabela Ozga)