Margit Sandemo
Margit Sandemo | |
Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia,1924 Østre Toten |
Narodowość | Norwegia |
Margit Sandemo (ur. 23 kwietnia 1924 w Østre Toten w okręgu Oppland w Norwegii) – norweska pisarka, znana przede wszystkim z bestsellerowej serii Saga o Ludziach Lodu. Jej książki łączą w sobie romans, kryminał, powieść historyczną i fantastykę.
Margit Sandemo jest drugą córką Andersa Underdala i jego żony Elsy Reuterskiöld. Ojciec Margit był Norwegiem a matka Szwedką, szlachcianką, spokrewnioną ze szwedzkimi rodami Oxenstierna i Waza. Elsa Reuterskiöld zapłaciła za swoje małżeństwo z Andersem Underdalem utratą tytułu szlacheckiego. Poza Margit, małżeństwo Underdal miało czworo dzieci: najstarszą córkę Evę i trzech synów: Andersa, Axela i Embrika.
Anders Underdal kupił drobne gospodarstwa Huldrehaugen w Grunke i Moen niedaleko Fagernes. Tam Margit spędziła najwcześniejsze dzieciństwo, tam nasiąkła norweską kulturą ludową, nauczyła się miłości do natury. Małżeństwo rodziców niestety kulało, matka tęskniła za swoimi stronami i ostatecznie wraz z dziećmi wróciła do rodzinnego kraju. Margit dorastała między Szwecją a Norwegią, co zaowocowało m.in. doskonałą znajomością zarówno norweskiego, jak i szwedzkiego.
W dzieciństwie Margit Sandemo trzykrotnie stała się ofiarą gwałtu. Wkrótce po pierwszym gwałcie (miała wówczas mniej więcej osiem lat) pojawiły się wizje. Margit Sandemo dostrzegała postaci zmarłych oraz istoty z innych wymiarów, a także tych, których nazywa się duchami opiekuńczymi ludzi, słyszała głosy. Popełniła jednak, jak twierdzi, błąd, opowiadając o tym i trafiła do szpitala dla psychicznie chorych. Powtórzyło się to kilkakrotnie. Dopiero ostatni lekarz, podszedł do problemu z innej strony. Jego diagnoza była krótka: Margit nie jest chora, nigdy nie była. Ma za to dar jasnowidzenia i jedyne, co może zrobić, by odzyskać spokój, to zaakceptować wrodzone zdolności.
Miała dwadzieścia jeden lat, kiedy po wojnie wróciła do Valdres, by szukać swoich korzeni. Tam właśnie poznała Asbjørna Sandemo, starszego od niej o osiem lat hydraulika. Ich ślub odbył się w Strängnäs w Szwecji 29 marca 1946. Jak sama napisała w autobiograficznej części ostatniego tomu Sagi o Ludziach Lodu, nie da się przecenić tego, co mąż dla niej uczynił: pomógł jej uporządkować zawikłane, pełne kłopotów i niejasności życie: "Asbjørn to mój punkt oparcia, moje bezpieczeństwo. Bez niego byłabym bezradna". Przez ponad pięćdziesiąt lat byli nierozłączni. Urodziło im się troje dzieci, córka Tove oraz dwaj synowie, Henrik i Bjørn. Asbjørn Sandemo zmarł w 1999 roku.
Margit Sandemo, wnuczka norweskiego noblisty Bjørnstjerne Bjørnsona, zaczęła pisać po czterdziestym roku życia. Twierdzi, że gdy zasiadła do swojej pierwszej książki, miała już w głowie trzydzieści gotowych powieści. Tę pierwszą książkę (De tre friarna, w Polsce znana pod tytułem Fatalna miłość) zakupiło czasopismo, gdzie ukazywała się w odcinkach. Choć Margit Sandemo mieszka w Norwegii, jej powieści są w większości oryginalnie pisane po szwedzku a tłumaczenia na norweski są dokonywane przez inne osoby (co można łatwo sprawdzić porównując dane bibliograficzne obu wydań).
Książki Margit Sandemo znane są przede wszystkim w Norwegii, Szwecji, Danii, Islandii, Finlandii, Polsce, na Węgrzech i w Niemczech. Przede wszystkim, gdyż jedną z nich wydano na Sri Lance; poza tym istnieje pirackie wydanie Sagi o Ludziach Lodu w Rosji.
Spis treści |
Saga o Ludziach Lodu
- (Trollbundet) - Zauroczenie
- (Heksejakten) - Polowanie na czarownice
- (Avgrunnen) - Otchłań
- (Lengsel) - Tęsknota
- (Dødssynden) - Grzech śmiertelny
- (Den onde arven) - Dziedzictwo zła
- Spøkelses-slottet) - Zamek duchów
- (Bøddelens datter) - Córka hycla
- (Den ensomme) - Samotny
- (Vinterstorm) - Zimowa zawierucha
- (Blodhevn) - Zemsta
- (Feber i blodet) - Gorączka
- (Satans fotspor) - Ślady Szatana
- (Den siste ridder) - Ostatni rycerz
- (Vinden fra øst) - Wiatr od Wschodu
- (Galgeblomsten) - Kwiat wisielców
- (Dødens have) - Ogród śmierci
- (Bak fasaden) - Dom upiorów
- (Dragens tenner) - Zęby smoka
- (Ravnens vinger) - Skrzydła kruka
- (Djevlekløften) - Diabelski Jar
- (Demonen og jomfruen) - Demon i panna
- (Våroffer) - Wiosenna ofiara
- (I jordens dyp) - Martwe wrzosy
- (Engel med svarte vinger) - Anioł o czarnych skrzydłach
- (Huset i Eldafjord) - Dom w Eldafjord
- (Skandalen) - Skandal
- (Is og ild) - Lód i ogień
- (Lucifers kjærlighet) - Miłość Lucyfera
- (Utysket) - Bestia i wilki
- (Fergemannen) - Przewoźnik
- (Hunger) - Głód
- (Nattens demon) - Demon nocy
- (Kvinnen på stranden) - Kobieta na brzegu
- (Vandring i mørket) - Droga w ciemnościach
- (Trollmåne) - Magiczny księżyc
- (Skrekkens by) - Miasto strachu
- (Skjulte spor) - Urwany ślad
- (Rop av stumme røster) - Nieme głosy
- (Fanget av tiden) - Więźniowie czasu
- (Demonenes fjell) - Góra Demonów
- (Stille før stormen) - Cisza przed burzą
- (Et streif av ømhet) - Odrobina czułości
- (Den onde dagen) - Fatalny dzień
- (Legenden om Marco) - Książę Czarnych Sal
- Det svarte vannet) - Woda Zła
- (Er det noen der ute?) - Czy jesteśmy tutaj sami?
Saga o Czarnoksiężniku
- (Trolldom) - Magiczne księgi
- (Lyset i dine øyne) - Blask twoich oczu
- (Når mørket faller på) - Zaklęty las
- (Ondskapens ansikt) - Oblicze zła
- (Ildprøven) - Próba ognia
- (Alvelys) - Światła elfów
- (Vergeløs) - Bezbronni
- (Rittet mot vest) - Droga na zachód
- (Ildsverdet) - Ognisty miecz
- (Dvergemål) - Echo
- (Skammens hus) - Dom hańby
- (Sagn om glemte riker) - Zapomniane królestwa
- (Klosteret i Tårenes dal) - Klasztor w Dolinie Łez
- (Frostens datter) - Córka Mrozu
- (Inn i det ukjente) - W nieznane
Saga o Królestwie Światła
- (Bak portene) - Wielkie Wrota
- (Móri og Isfolket) - Móri i Ludzie Lodu
- (Piken som ikke kunne si nei) - Trudno mówić "nie"
- Mannen fra Tåkedalen) - Mężczyzna z Doliny Mgieł
- (Johannesnatten) - Noc Świętojańska
- Den utvalgte) - Chłopiec z Południa
- (Heksen) - Wiedźma
- (Redsel) - Wyprawa
- (Sol av Isfolket) - Sol z Ludzi Lodu
- (Nattsvarte roser) - Czarne róże
- (Skrømt) - Strachy
- (Detbevende hjertet) - Drżące serce
- (Ond Saga) - Tajemnica Gór Czarnych
- (Inn i varmen) - Lilja i Goram
- (Mørket) - Ciemność
- (Livshunger) - Głód życia
- (Fra toppen og oppover) - Na ratunek
- (Så dyp en lengsel) - Tęsknota
- (Drepende uskyld) - Podstęp
- (En hav av kjærlighet) - Morze miłości
Tajemnica czarnych rycerzy
- (I Skyggen av et tegn) - Znak
- (Dit ingen går) - Między życiem, a śmiercią
- (Vindens klage) - Skarga wiatru
- (Trollmannens merke) - Stygmat czarownika
- (Skygger) - Cienie
- (Tistel blant roser) - Oset wśród róż
- (Amulettene) - Amulety
- (Jernjomfruen) - Żelazna dziewica
- (Demonens vinger) - Skrzydła demona
- (De ukjente) - Trzy orły
- (Steinenes stillhet) - Milczące kolosy
- (Vinterdrøm) - Zimowe marzenia
Blåljus
Trollrunor
Powieści
- Skimrande vårar, 1993 "Tajemnica władcy lasu"
- Tessa, 1997
- Drömmen om en vän, 1997
- I nattens tystnad, 1998
- Vargens lilla lamm, 2000
- Ensam i världen, 2000 Odnalezione szczęście
- Den mörka sanningen, 2001
Źródło
- [1] wikipedia
Cytaty
- "Łzy nie mają nic wspólnego ze słabością".
Margit Sandemo "Polowanie na czarownice
- "(...) nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi".
Margit Sandemo "Zauroczenie"
- "O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz".
Margit Sandemo "Grzech śmiertelny"