Olaf Stapledon
J.piszczek (dyskusja | edycje) (→Powieści) |
J.piszczek (dyskusja | edycje) (→Powieści) |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
==Powieści== | ==Powieści== | ||
− | *Last and First Men (1930) - '''Ostatni i pierwsi ludzie''' fragment w [[Droga do science fiction 2]] | + | *Last and First Men (1930) - '''Ostatni i pierwsi ludzie''' fragment w [[Droga do science fiction 2]], [[Ostatni i Pierwsi Ludzie]] |
*Last Men in London (1932) | *Last Men in London (1932) | ||
*Odd John (1935) inny tytuł: Odd John: A Story Between Jest and Earnest (1935) [[Dziwny John]] | *Odd John (1935) inny tytuł: Odd John: A Story Between Jest and Earnest (1935) [[Dziwny John]] |
Wersja z 23:23, 23 lis 2020
Olaf Stapledon | |
Data i miejsce urodzenia | 10 maja,1886 Wallasey (Anglia) |
Data i miejsce śmierci | 6 września 1950 Caldy |
Narodowość | Anglia |
Strona domowa |
William Olaf Stapledon (ur. 10 maja 1886 r. w Wellasey - zm. 6 września 1950 r. w Caldy) - brytyjski filozof i pisarz. Autor kilku wpływowych dzieł science fiction.
Olaf Stapledon urodził się w Wellasey w pobliżu Liverpoolu, był jedynym synem William Clibbert Stapledona i Emmeline Miller. Pierwsze sześć lat życia spędził z rodzicami w Port Said. Stapledon ukończył szkołę Abbotsholme School, a następnie Balliol College w Oksfordzie, gdzie uzyskał licencjat w dziedzinie historii współczesnej. Przez krótki okres pracował jako nauczyciel w Manchester Grammar School, a w latach 1910–1913 w biurze transportu morskiego w Liverpoolu i Port Said.
Podczas I wojny światowej od lipca 1915 do stycznia 1919 r. służył w Friends' Ambulance Unit na terenie Francji i Belgii. W dniu 16 lipca 1919 r. poślubił Agnes Zenę Miller (1894-1984). Mieli dwoje dzieci: córkę Mary Sydney Stapledon (ur. 1920) i syna Johna Davida Stapledona (ur. 1923). W 1920 r. zamieszkał w West Kirby.
W 1925 roku otrzymał doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Liverpoolu. W 1929 r. opublikował swoja pierwsza książkę pt. A Modern Theory of Ethics. W roku 1930 r. wydał powieść science fiction pt. Ostatni i pierwsi ludzie (Last and First Men), która przyniosła mu sukces i do dziś zalicza się do kanonu gatunku. W 1940 r. przeniósł się z rodziną do Caldy.
W 1948 r. brał udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu, gdzie wygłosił referat "Świat i kultura". Rok później uczestniczył w konferencji Conference for World Peace, która miała miejsce w Nowym Jorku.
Zmarł nagle na zawał serca w swoim domu w Caldy.
Spis treści |
Powieści
- Last and First Men (1930) - Ostatni i pierwsi ludzie fragment w Droga do science fiction 2, Ostatni i Pierwsi Ludzie
- Last Men in London (1932)
- Odd John (1935) inny tytuł: Odd John: A Story Between Jest and Earnest (1935) Dziwny John
- Star Maker (1937)
- Darkness and the Light (1942)
- Sirius: A Fantasy of Love and Discord (1944) Syriusz
- Death Into Life (1946)
- A Man Divided (1950)
- Nebula Maker (1976)
- Four Encounters (1976)
Zbiory opowiadań
- Worlds of Wonder (1949)
- Far Future Calling (1979)
- An Olaf Stapledon Reader (1997)
Omnibusy
- To the End of Time (1953)
- Quadratic (1953) z Murray Leinster
- Last and First Men & Star Maker (1968)
- Last and First Men and Last Men in London (1972)
- Odd John & Sirius (1972)
- Nebula Maker & Four Encounters (1983)
Chapterbooks
- Old Man in New World (1944)
- The Flames: A Fantasy (1947)
- The Opening of the Eyes (1954)
Nonfiction
- Philosophy and Living: Volume II (1939)
Opowiadania
- Thought and Action (1935)
- A World of Sound (1937)
- A Vision of the Galaxy (1937)
- Old Man in New World (1944)
- Arms Out of Hand (1946)
- The Flames: A Fantasy (1947) inny tytuł: The Flames (1947)
- The Opening of the Eyes (1954)
- Far Future Calling (1977)
- East Is West (1979)
- The Man Who Became a Tree (1979)
- A Modern Magician (1979)
- The Peak and the Town (1984)
- The Story of John (1997)
Źródło
- [1] wikipedia