Podróż poślubna pana Hamiltona
(Utworzył nową stronę „{{Książka | tytuł = Podróż poślubna pana Hamiltona | autor = Mieczysław Smolarski | autor2 = | redaktor = | redakto...”) |
|||
Linia 26: | Linia 26: | ||
| kup = | | kup = | ||
}} | }} | ||
+ | Akcja ''Podróży poślubnej pana Hamiltona'' rozgrywa się w roku 2500. Autor polemizuje z koncepcjami utopistów marzących o idealnym społeczeństwie dobrobytu; w jego powieści człowiek stracił swoją indywidualność, spontaniczność, możliwość wyboru drogi życiowej. Pejzaż wielkiego miasta tworzą kilkudziesięciopiętrowe domy zaludnione przez dziesiątki tysięcy mieszkańców. Na czele świata, którego narody, dla m uniknięcia kolejnej wojny, zjednoczyły się w Stany Zjednoczone, stoi prezydent. Również i tu ludzie nie starzeją się, dzieci zdobywa się na kartki; z pojęć wykreślono słowa: wiara, rodzina, naród; miłość zastępuje się zabawami i grami erotycznymi. W imię zachowania spokoju dokonano powszechnej standaryzacji, stabilizacji, komunizacji. Naukę kontroluje państwo, bacząc by ludzie nie przekraczali określonego poziomu wiedzy, ponieważ: „Prawda jest groźna, a nauka jest społecznie niebezpieczna". |
Aktualna wersja na dzień 16:01, 20 mar 2012
Podróż poślubna pana Hamiltona | |
Język oryginału | polski |
Forma | Powieść |
I wydanie polskie | 1928 |
Wydawca | Biblioteka Domu Polskiego |
Akcja Podróży poślubnej pana Hamiltona rozgrywa się w roku 2500. Autor polemizuje z koncepcjami utopistów marzących o idealnym społeczeństwie dobrobytu; w jego powieści człowiek stracił swoją indywidualność, spontaniczność, możliwość wyboru drogi życiowej. Pejzaż wielkiego miasta tworzą kilkudziesięciopiętrowe domy zaludnione przez dziesiątki tysięcy mieszkańców. Na czele świata, którego narody, dla m uniknięcia kolejnej wojny, zjednoczyły się w Stany Zjednoczone, stoi prezydent. Również i tu ludzie nie starzeją się, dzieci zdobywa się na kartki; z pojęć wykreślono słowa: wiara, rodzina, naród; miłość zastępuje się zabawami i grami erotycznymi. W imię zachowania spokoju dokonano powszechnej standaryzacji, stabilizacji, komunizacji. Naukę kontroluje państwo, bacząc by ludzie nie przekraczali określonego poziomu wiedzy, ponieważ: „Prawda jest groźna, a nauka jest społecznie niebezpieczna".