Rękopis z Amalfi
Rękopis z Amalfi | |
Język oryginału | polski |
Forma | powieść |
Pierwsze wydanie | 1977 |
I wydanie polskie | 1977 |
Wydawca | Literackie |
Autor okładki | Janusz Bruchnalski |
Seria wydawnicza | debiuty |
Oprawa | miękka |
Trochę baśń dla dorosłych, a trochę wizjonerski krajobraz Ziemi po wielkich zmianach. Jest to właściwie mikropowieść (72 strony) z zachowaną formą relacji z trzeciej wojny światowej, z końca XXI wieku. Owa groteskowa kronika ukazuje świat sponiewierany, pełny ruin i szkieletów. Opowieść zawarł autor w ramy tzw. fantastyki historycznej. Bohaterem jest jeden z ocalałych ludzi po konflikcie atomowym, jaki wybuchł na Ziemi. Coś jednak wpłynęło na dziwny fakt, iż kilka ras nie uległo zgubnemu promieniowaniu: byli to Eskimosi, rdzenne plemiona Australii i Pigmeje. I choć wszystko wskazuje na to, że cykl narodzin i rozwoju cywilizacji będzie przebiegał tak jak zwykle, tj. z nieodłącznym stwarzaniem podziałów, toczeniem wojen i sprawianiem cierpienia, to jednak „Rękopis…” jest też jakimś wyznaniem wiary w wieczne istnienie ludzkiej cywilizacji. Jest to debiut książkowy Marka Baterowicza.
spis treści:
- Od tłumacza
- Prolog
- Droga do Amalfi
- Ostatni kurort
- Żagle w zatoce
- Opowieść Kolele
- Osadnicy z Afryki
- Wielka Rada
- Msza ojca Serafina
- Wyprawa po słońce
- Bitwa pod Izmirem
- Opowieść jeńca
- Traktat na wyspie Chios
- Pod nowym słońcem
- Chmury nad morzem
- Tres faciunt collegium
- Opowieść admirała
- Epilog