Siergiej Bielajew

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Siergiej Bielajew
Siergiej Bielajew.JPG
Data i miejsce urodzenia 9 stycznia,1883
Moskwa
Data i miejsce śmierci 11 listopada 1953
Moskwa
Narodowość Rosja


Siergiej Bielajew. Rosyjski pisarz sf, poeta, dramaturg, scenarzysta.

Urodził się w 1883 r.

Ukończył studia w seminarium duchownym, pracował jako sufler i repetytor w teatrze. Następnie podjął naukę na wydziale medycznym Uniwersytetu w Jurjewie (obecnie - Tartu w Estonii). Specjalista w zakresie urologii, w pracy zawodowej łączył leczenie z działalnością literacką.

Pierwsze utwory opublikował w 1905 r. Pierwsza książka - "Семинарские очерки" (1906) - przed rewolucją miała kilka wydań.

Po rewolucji napisał kilka popularnonaukowych broszur, między innymi - rozpowszechniających wiedzę na tematy sanitarne.

Największą popularność zyskał dzięki utworom fantastyczno-naukowym, napisanym w latach 1920-40 XX wieku. Pierwszy z nich - powieść "Радиомозг" (1926, 1928) - opisywał zmagania ludzi radzieckich, walczących z zachodnimi naukowcami-maniakami, usiłującymi zdobyć władzę nad światem dzięki swemu wynalazkowi: sztucznemu mózgowi, zdolnemu do podporządkowywania sobie cudzej woli.

W powieści "Истребитель 17-Y" (po gruntownej przeróbce publikowanej pod tytułem "Истребитель 2Z"), złowieszczemu naukowcowi z zachodu przeciwstawieni zostali naukowcy radzieccy, którzy - w przeciwieństwie do swego rywala - wykorzystywali ten sam co on wynalazek do celów pokojowych.

W satyrycznej powieści "Dziesiąta planeta" naszkicowany został w alegoryczny sposób upadek tysiącletniej Rzeszy.

W powieści "Przygody Samuela Pingle'a", powszechnie uważanej za najlepszy utwór Bielajewa, przedstawiona została opowieść o uczonym potrafiącym przebudowywać wirusy.

W 1947 r. ukazała się ostatnia powieść pisarza - "Властелин молний", bohaterowie której rozwiązują problem wydobywania z ziemskiej atmosfery eletryczności i przesyłania jej na duże odległości.

Bielajew posiadał dużą wyobraźnię, potrafił budować wciągającą fabułę, przejawiając przy tym interesującą intuicję. Na przykład, w powieści "Радиомозг" zbliżył się do współczesnych idei elektronowego modelowania myślenia, "Dziesiąta planeta" zaś była pionierem powojennej satyrycznej fantastyki. Utworom jego jednak nie sposób przypisać szczególnej głębi i oryginalności.


Spis treści

Bibliografia

Powieści

  • Radiomozg, 1926
  • Istriebitiel 17-U, 1928
  • Istriebitiel 2Z, 1939
  • Prikliuczenija Semiuela Pinglia, 1945 Przygody Samuela Pingle'a
  • Włastielin mołnij, 1947

Mikropowieści

  • Guliaj-stiep, 1925
  • Kak Iwan Iwanycz ot bolszewikow biegał, 1926
  • Korni, 1927
  • Diesiataja płanieta, 1945 Dziesiąta planeta

Opowiadania

  • Wasiatkina zabota, 1912
  • Wierboczka, 1912
  • Chodia, 1912
  • Szango, 1912
  • Pożar, 1926
  • Ogoliec, 1926
  • Kowarnoje orużije (pod pseudonimem J. Kramskoj), 1942
  • Snajpier. Skietcz (pod psudonimem J. Gonczarow), 1942
  • Goriaczaja rieka: Rasskaz o daliekom wriemieni, 1946

Sztuki

  • Ogon', 1928

Zbiory

  • Izwiliny (zbiór wierszy), 1918
  • Wzliety (zbiór wierszy), 1921
  • Pożar, 1926
  • Korni, 1927

Linki zewnętrzne

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony