Siergiej Pawłow

(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Wszechświat "Księżycowej Tęczy")
Linia 55: Linia 55:
  
 
==Wszechświat "Księżycowej Tęczy"==
 
==Wszechświat "Księżycowej Tęczy"==
*  
+
* Łunnaja raduga. Kniga 1. Po czornomu sliedu (powieść), 1976
 +
* Łunnaja raduga. Kniga 2. Miagkije zierkała (powieść), 1983
 +
* Amazonija, jardang "Wostocznyj" (opowiadanie), 1987
 +
* Biełyj kon' (nie ukończone)
 +
* Wołszebnyj łokon Ampary (powieść), 1991
  
 
==Powieści==
 
==Powieści==

Wersja z 20:58, 14 mar 2020

Siergiej Pawłow
Siergiej Pawlow.jpg
Data i miejsce urodzenia 30 czerwca,1935
Berdiańsk
Data i miejsce śmierci 18 kwietnia 2019
Moskwa
Narodowość Rosja
Ważne dzieła Księżycowa Tęcza
Nagrody
Aelita, RosCon

, Zwiezdnyj Most , im. Jefremowa


Siergiej Pawłow.

Rosyjski (radziecki) pisarz sf.

Urodził się w 1935 r. w Berdiańsku, na terenie dzisiejszej Ukrainy.

W 1956 r. kończył studia na politechnice moskiewskiej, a w 1962 r. - w krasnojarskim Uniwersytecie Metali Kolorowych. Posiadał tytuł inżyniera-geofizyka. Przez długi czas mieszkał i pracował na Syberii, w Azji Środkowej i Arktyce.

W 1975 r. kończy studia literackie w Instytucie Literackim im. Gorkiego w Moskwie.

Pierwsze opowiadanie - „Банка фруктового сока” napisał na konkurs organizowany w 1962 r. przez miesięcznik „Tiechnika mołodioży” do spółki z pismami młodzieżowymi krajów socjalistycznych; opowiadanie zdobyło jedną z nagród.

Pierwsza książka – zbiór opowiadań „Аргус против Марса” – ukazała się w 1967 r.

Uznanie przyniosła Pawłowowi powieść „ Акванавты” (1968), o podboju oceanu w niedalekiej przyszłości. W powieści tej przypadkowo wszczepiono wspomnienia człowieka w mózg gigantycznej ośmiornicy. Powieść została sfilmowana (1979).

Za najważniejsze dzieło Pawłowa uznawana jest dylogia „Księżycowa tęcza” (1978-1983), opisująca ewolucję człowieka i pojawienie się w jej wyniku nowego człowieka. Powieść opowiada o czwórce kosmonautów, wracających z trudnej ekspedycji na Oberona, księżyca Uranu. Po kilku latach kosmonauci orientują się, że posiedli niezwykłe cechy, czyniące z nich wręcz nadludzi. Odpowiednie służby starają się zbadać i zrozumieć charakter zmian – ludzi? Nieludzi?

Powieść została nagrodzona „Aelitą”, a w 1991 r. ukazała się jej swoista kontynuacja, czyli powieść „Волшебный локон Ампары”. Potem Pawłowa pochłonęła paleolingwistyka, czego efektem było kilka książek nie zaliczanych do fantastyki.

Pawłow zmarł 18 kwietnia 2019 r. w Moskwie.


Spis treści

Bibliografia

Wszechświat "Księżycowej Tęczy"

  • Łunnaja raduga. Kniga 1. Po czornomu sliedu (powieść), 1976
  • Łunnaja raduga. Kniga 2. Miagkije zierkała (powieść), 1983
  • Amazonija, jardang "Wostocznyj" (opowiadanie), 1987
  • Biełyj kon' (nie ukończone)
  • Wołszebnyj łokon Ampary (powieść), 1991

Powieści

Mikropowieści

Opowiadania

Zbiory

Linki zewnętrzne

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony