Stanisław Baliński

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Stanisław Baliński
Balinski.jpeg
Data i miejsce urodzenia 2 sierpnia,1899
Warszawa
Data i miejsce śmierci 12 listopada 1984
Londyn
Narodowość Polska


Stanisław Baliński ur. 2 lipca 1899 w Warszawie. Ukończył studia muzyczne, teoretyczne i kompozycyjne w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Na UW studiował przez dwa lata prawo i polonistykę. Debiutował wierszem Karnawał („Naród" 1921 nr 29). Od 1922 pracował w MSZ. W latach 1925-1927 był attache poselstwa w Teheranie, od 1928 do 1933-wicekonsulem w Mandżurii i w Chinach. W 1934 pełnił funkcję kierownika referatu rumuńskiego w centrali MSZ. W latach 1935-1937 był sekretarzem, potem radcą poselstwa w Kopenhadze. Od 1939 do 1940-minister informacji przy rządzie emigracyjnym w Paryżu. W latach 1940-1945 pracował w Ministerstwie Informacji, a do 1948 w MSZ w Londynie. Mieszkał w Anglii, był członkiem angielskiego PEN-Clubu. W 1955 otrzymał nagrodę Instytutu Polskiego w Wielkiej Brytanii za całokształt twórczości literackiej, w 1975 Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego, w 1981 Nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Zmarł 12 listopada 1984 w Londynie.

W latach międzywojennych był pisarzem luźno związanym z grupą literacką „Skamander". Opublikował m.in, tom wierszy Wieczór na Wschodzie (1928), a na emigracji w Londynie Wielką podróż (1941), wiersze przeniknięte romantyczną nostalgią przeszłości. W 1924 wydał Miasto księżyców (Biblioteka Dzieł Wyborowych, W. 1924)-zbiór nowel drukowanych pierwotnie na łamach czasopisma literackiego „Skamander" w latach 1921-1923. Tytułowa opowieść zbioru, opublikowana w zmienionej formie w Talizmanach i wróżbach (Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1965) pt. Ogród księżyców, jest historią eksperymentu profesora Jana Laukena, poety, który wynajduje eliksir dający możliwość zerwania kontaktu ze światem zewnętrznym, „przeniesienia świadomości poza granice sensu, do innego świata, którym rządzą prawa miłości, szczęścia, bezgranicznej, nieskończonej radości". Opowiadanie Lustro z ww. tomu zostało podporządkowane fatalistycznej koncepcji życia, zagadkom ontologii i poznania. Nie ustępuje mu Koniec rodziny Jasnych, utwór rozgrywający się w scenerii starego, tajemniczego dworku, w gronie postaci, które okazują się zjawami z „tamtego brzegu, innego świata". Twórczość Stanisława Balińskiego nawiązuje w pewnym sensie do nowelistyki Stefana Grabińskiego. Wspólny jest tu krąg zainteresowań-podejmowanie podobnych problemów poznawczych i egzystencjalnych, refleksja nad zagadkami ludzkiej osobowości. Poetyckie etiudy Balińskiego, splatające motywy jawy i snu, operujące stylizacją i techniką zestawień eliptycznych, lokują się na pograniczu pytań o zasięgu metafizycznym. Tradycje tego ujęcia sięgają romantyzmu i romantycznych interpretacji zagadek średniowiecza.

Jego utwór "Mój kapitanie, już wieczór" spopularyzowała Sława Przybylska, wykonując go do muzyki Włodzimierza Korcza.

Twórczość fantastyczna

Poezja

  • Wieczór na Wschodzie (1928),
  • Tamten brzeg nocy (Londyn 1942),
  • Wiersze zebrane 1927-1947 (Londyn 1948),
  • Peregrynacje. Poezje wybrane 1928-1981 (Warszawa 1982).

Opowiadania

  • Talizmany i wróżby (Londyn 1965).


Po wojnie stale pisywał felietony w Wiadomościach Literackich Mieczysława Grydzewskiego.

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony