Teatr cieni (cykl Bułyczowa)

Cykl utworów Kira Bułyczowa.

Ich akcja toczy się w Świecie Bez Czasu – krainie, gdzie czas się zatrzymał, a może wcale go nie było. Ni to piekło, ni to czyściec: prócz wegetujących na podobieństwo zombi ludzi nie spotkasz tu żadnych zwierząt, nie ma roślin, wiatru, deszczu, maszyny – poza tymi napędzanymi siłami mięśni – nie działają... Ludzie, by funkcjonować, nie muszą ani jeść, ani pić. Po pewnym czasie – odpowiedniku kilkuset ziemskich lat – zapewne „zużywają się”, ale to tylko teoria, albowiem nie wiadomo, od jak dawna trwają migracje pomiędzy oboma światami. Obywatela Świata Bez Czasu można pozbawić tej jego namiastki życia, związane jest to jednak z pewnym wysiłkiem (trzeba delikwentowi uciąć głowę, bo w innym przypadku „odżyje” i na nic wszelkie trudy). W Świecie Bez Czasu wreszcie ludzie nie są w stanie się rozmnażać, nowi mieszkańcy zatem pojawiają się tylko w jednym, jedynym dniu w roku.

Bułyczow - podobnie jak Philip J. Farmer w cyklu o Świecie Rzeki - zestawił ze sobą postaci, które nie miały możności spotkać się w „normalnej” rzeczywistości, choć, w przeciwieństwie do swego anglosaskiego rywala, skupił się na osobach raczej mało z historii znanych. Postaci rodem z podręczników historii zbyt wiele się tu bowiem nie spotka, można je zliczyć bez trudu; dla przykładu, w "Operacji Żmija" mamy okazję poznać jednego z przedstawicieli dynastii Romanowów oraz Berię, który, rzekomo zlikwidowany przez Chruszczowa, tak naprawdę zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach (choć my, dzięki Bułyczowowi, dowiadujemy się, jak to naprawdę było) z celi śmierci w nocy z trzydziestego pierwszego grudnia na pierwszego stycznia 1954 roku.

• Wid na bitwu s wysoty, 1998 (powieść) Pole bitwy z lotu ptaka
• Staryj god, 1998 (powieść)
  • So starym godom!, 1991 (opowiadanie)
  • Mir biez wriemieni, 1997 (mikropowieść) Świat bez czasu Świat bez czasu
• Opieracija "Gadiuka", 2000 (powieść) Operacja Żmija