Włodzimierz Zagórski
Włodzimierz Zagórski | |
Data i miejsce urodzenia | 7 listopada,1834 Czechy |
Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1902 Warszawa |
Narodowość | Polska |
Włodzimierz Zagórski (ur. 7 listopada 1834 r. w Czechach we wschodniej Galicji, zm. 13 lutego 1902 r. w Warszawie), pseudonim „Chochlik”, „Publikola” – polski pisarz, popularny satyryk, prozaik, publicysta. Oficer austriackiej armii.
Zagórski był absolwentem austriackiej szkoły inżynierii wojskowej w Krems. Jako oficer uczestniczył w wojnie francusko-austriackiej, w 1860 zaciągnął się do oddziałów Giuseppe Garibaldiego. Po powrocie do Lwowa został redaktorem i autorem publikacji w magazynie satyrycznym „Chochlik” (1866–1868, 1871), „Różowe Domino” (1882–1884, 1887–1890). Współpracował z magazynami: „Kurier Codzienny” i „Słowa”.
Wybór satyrycznych dzieł oraz pieśni Dionizosa Z teki Chochlika (cz. 1–2) ukazał się w 1882. Wybór dzieł, dokonany przez Juliana Tuwima, został pod tym samym tytułem opublikowany w 1953. Autor poematu lirycznego „Król Salomon” (1887), wydał także Wybór poezji (1899), powieści: Pamiętnik starego parasola (1884), Wilcze plemię (1885), napisał wiele krótkich opowiadań i humoresek. W 1896 roku napisał powieść fantastyczno-naukową W XX wieku. Fantazja humorystyczna, w której przedstawił życie w Warszawie w 1993 roku, a w opisach przedstawił "elektro-telefonoskopy" i latające omnibusy.
Prawdopodobnie jest autorem XIII Księgi Pana Tadeusza – pornograficznej parodii Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.
Twórczość fantastyczna
- W XX wieku. Fantazja humorystyczna fragment w Polska nowela fantastyczna. Król powietrza, fragment w Śniąc o potędze
Opowiadania
- Diable wiano Polska nowela fantastyczna. Król powietrza
- Moja przygoda na dworze J.O. wojewody wileńskiego ks. Radziwiłła Panie Kochanku Polska nowela fantastyczna. Władca czasu