Waldemar Łysiak

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Waldemar Łysiak
LysiakW2.jpeg
Data i miejsce urodzenia 8 marca,1944
Warszawa
Narodowość Polska
LysiakW.jpeg

Waldemar Łysiak (ur. 8 marca 1944 w Warszawie) (używał następujących pseudonimów literackich Valdemar Baldhead, Archibald, Mark W. Kingden, Rezerwowy Ł.) – polski pisarz i publicysta, architekt, napoleonista, bibliofil. Łysiak jest właścicielem prywatnych zbiorów bibliofilskich, zawierających m.in. rękopisy wierszy Norwida oraz jedyny istniejący pierwodruk Trenów Kochanowskiego. Ojciec Tomasza Łysiaka, dziennikarza radiowego i aktora.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Warszawie. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, który ukończył w 1968. Studiował później historię sztuki na Uniwersytecie Rzymskim oraz w Międzynarodowym Centrum Studiów nad Ochroną i Konserwacją Zabytków w Rzymie. W 1977 obronił na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej pracę doktorską pt. "Doktryna fortyfikacyjna Napoleona". Wykładał historię kultury i cywilizacji na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

Spis treści

Twórczość

We wrześniu 1969 roku na łamach "Myśli społecznej" ukazał się artykuł Łysiaka o Irlandii za czasów napoleońskich. Debiut beletrystyczny nastąpił pod koniec 1972, gdy w miesięczniku "Morze" wydrukowano dwie nowele marynistyczne: Spowiedź galernika i Misja korsarza. Pierwszą powieścią była Kolebka wydana w 1974, nagrodzona w konkursie z okazji 50-lecia ZLP i 25-lecia PRL.

Po powrocie ze studiów na La Sapienzy napisał esej o Orvieto, który stał się później częścią wydanych w 1974 Wysp zaczarowanych.

Jego kolejne publikacje to książki o tematyce napoleońskiej. Szuańska ballada z 1976 to historia konfliktu pomiędzy Napoleonem i Georges'em Cadoudalem, przywódcą rojalistycznych szuanów. Wydany w 1980 Szachista opisuje nieudaną próbę porwania Napoleona, którą zaplanowali torysi pod przywództwem Roberta Castlereagh. Uprowadzenia próbowano dokonać za pomocą Mechanicznego Turka. Inne książki o podobnej tematyce z tego okresu to: Francuska ścieżka (1976), Empirowy pasjans (1977), Cesarski poker (1978).

W 1981 opublikował Flet z mandragory (ukończony w 1978). W 1984 wydał zbiór opowiadań MW, pod okiem PRL-owskiej cenzury przemycił opis zbrodni katyńskiej opisując fikcyjny "mord na szwoleżerach polskich w Bourreaugne" ("bourreau" to po francusku kat).

W latach 70. i 80. XX wieku był aktywnym felietonistą, w prasie ukazało się niemal 300 artykułów jego autorstwa. W latach 1976-1981 pisał dla warszawskiej Stolicy i Perspektyw. Artykuły opisywały między innymi życie codzienne w Polsce oraz jego podróże zagraniczne.

Jako publicysta zajmował się głównie ochroną zabytków. Jego "Raport o stanie zabytków" został uznany przez Wolną Europę "artykułem miesiąca na kraj". W swoich felietonach krytykował niedbałość lokalnych władz partyjnych wobec substancji zabytkowej. Zarzucał im uprawianie antyrządowego sabotażu. Dla poparcia zarzutów używał słów pierwszego sekretarza partii Edwarda Gierka o obowiązku szanowania zabytków. Po 13 grudnia 1981 zaprzestał uprawiania publicystyki aż do 1989. Nadal jednak wydawano jego książki.

Łysiak jest autorem trylogii łotrzykowsko-heroicznej, w skład której wchodzą następujące książki: tom 1 – Dobry (1990), tom 2 – Konkwista (1988, opublikowana pod pseudonimem "Valdemar Baldhead") i tom 3 – Najlepszy (1992). W 2006 ukazał się Najgorszy, zmieniając cykl w czteroksiąg. Choć każda z książek cyklu jest osobnym dziełem, to łączą się ze sobą tematyką, postaciami i stylistyką okładek. Ze względu na okładkę i nawiązanie tytułem mogłoby się wydawać, że cykl ma 5 części, ale wydany w 1990 Lepszy jest pamiętnikiem zmagań autora z cenzurą.

Waldemar Łysiak jest także autorem ośmiotomowego ilustrowanego przewodnika po malarstwie Malarstwo białego człowieka, wydanego w latach 1997-2000 oraz monografii Franka Lloyd Wrighta.

Łysiak publikował także artykuły publicystyczne na łamach takich pism jak: Najwyższy CZAS!, Nasza Polska, Tygodnik Solidarność, a także w prasie polonijnej. Artykuły te następnie ukazały się w zbiorze pt. Łysiak na łamach... oraz w pięciu kolejnych książkach: Łysiak na łamach 2 i czterech oznaczanych odrębnymi tytułami i podtytułem Łysiak na łamach oraz kolejny numer. Pisał również dla "Gazety Polskiej" i "Niezależnej Gazety Polskiej" jednak po konfliktach z obydwiema gazetami 18 lipca 2007 zerwał współpracę. Po czterech latach przerwy w pisaniu artykułów wrócił do publikowania w prasie. Jego pierwszy felieton po przerwie ukazał się w numerze 11/2011 "Uważam Rze" z 18 kwietnia 2011.

Wydał też cztery publikacje o charakterze publicystycznym – Stulecie kłamców (2000), Rzeczpospolitą kłamców – Salon (2004), dwuczęściowy Alfabet szulerów – Salon 2 (2006) oraz Mitologię świata bez klamek (2008). W pierwszej z nich przedstawia swoją wizję kłamstw występujących jego zdaniem powszechnie w polityce, dotyczących wojny, pokoju, demokracji, ekonomii, dekolonizacji, komunizmu, libertynizmu i relatywizmu.

Rzeczpospolita kłamców – Salon jest z kolei kontynuacją treści poruszanych we wcześniejszych książkach, ale tym razem Łysiak zajmuje się tym, co uważa za kłamliwe w polskim życiu publicznym. Obiektem krytyki stał się w niej m.in. Adam Michnik, Jacek Kuroń, a także środowisko byłego KOR-u nazwane przez niego "różowym salonem", które jego zdaniem kontroluje polskie media i politykę. Celami krytyki pisarza stali się również polscy laureaci nagrody Nobla: Wisława Szymborska i Czesław Miłosz, których antypolonizmu dowodził m.in. wyborem cytatów. W przypadku Miłosza zarzucono mu manipulację cytatami i sfałszowanie intencji autora. W 2005 książka została nominowana do nagrody im. Józefa Mackiewicza.

W Alfabecie szulerów – Salon 2 autor porusza i obszernie opisuje zakłamane jego zdaniem dziedziny polskiego życia publicznego (m.in. gospodarka, historia, lustracja), a także analizuje problemy dzisiejszej Europy i świata − dotyczące m.in. integracji europejskiej oraz demokracji.

Fantastyka

Kilka nowel o tematyce SF znalazło się w tomach: Perfidia (KAW, W. 1980, opublikowany. pod pseudonimem Valdemar Baldhead: Profesora Meadowsa teoria koła; Eliksir młodości; Odwet Wielkiego Muga; Operacja „Waterloo" - ostatnią nowelę przełożono na niemiecki), oraz MW (KAW, W, 1984: Zabójca bajek; Katedra w piekle; Bóg szachów; Człowiek w „żelaznej masce"). Według kilku nowel {Operacja „Waterloo", Człowiek w ,,żelaznej masce"; Eliksir młodości) zrealizowano słuchowiska radiowe. W 1981 ukazała się powieść Flet z mandragory (Czytelnik, W.), a w 1987 zbiór opowiadań Łysiak fiction (Alfa, W.). Dla autora Perfidii fantastyka naukowa jest rodzajem kostiumu literackiego. Jego utwory - sprawne warsztatowo, budzące zainteresowanie żywą, pasjonującą akcją - ukazują inność, przewrotność ludzkiej natury, wykorzystują technikę surrealistycznego przejaskrawienia, parodii, aforyzmu. Flet z mandragory jest fantastyczną alegorią mówiącą o mechanizmach władzy, spisku w tajemniczym państwie, w którym prezydent wyobcował się od poddanych na tyle, że nikt nie zauważył jego śmierci.

Twórczość fantastyczna

Opowiadania

Inna twórczość

  • Kolebka (Poznań 1974, 1983, 1987, 1988)
  • Wyspy zaczarowane (Warszawa 1974, 1978, Kraków 1986, Chicago-Warszawa 1997)
  • Szuańska ballada (Warszawa 1976, 1980, Kraków 1991)
  • Francuska ścieżka (Warszawa 1976, 1980, Kraków 1984, Exlibris 2000)
  • Empirowy pasjans (Warszawa 1977, 1984, Poznań 1990)
  • Cesarski poker (Warszawa 1978, Kraków 1991)
  • Asfaltowy saloon (Warszawa 1980, 1986)
  • Szachista (Warszawa 1980, Kraków 1982, 1989)
  • Frank Lloyd Wright (Warszawa 1982, Chicago-Warszawa 1999)
  • MW (Kraków 1984, 1988)
  • Wyspy bezludne (Kraków 1987, Warszawa 1994)
  • Łysiak na łamach (Warszawa 1988)
  • Konkwista (Warszawa 1988, 1989, Chicago-Warszawa 1997)
  • Dobry (Warszawa 1990, Chicago-Warszawa 1997)
  • Napoleoniada (Warszawa 1990, Chicago-Warszawa 1998)
  • Lepszy (Warszawa 1990)
  • Milczące psy (Kraków 1990, Chicago-Warszawa 1997)
  • Najlepszy (Warszawa 1992, Chicago-Warszawa 1997)
  • Łysiak na łamach 2 (Warszawa 1993)
  • Statek (Warszawa 1994, Chicago-Warszawa 1999)
  • Łysiak na łamach 3 (Warszawa 1995)
  • Wilk i kuglarz - Łysiak na łamach 4 (Warszawa 1995)
  • Old-Fashion Man - Łysiak na łamach 5 (Chicago-Warszawa 1997)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 1 (Poznań 1997)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 2 (Chicago-Warszawa 1997)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 3 (Chicago-Warszawa 1998)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 4 (Chicago-Warszawa 1998)
  • Poczet Królów bałwochwalców (Chicago-Warszawa 1998)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 5 (Chicago-Warszawa 1999)
  • Napoleon fortyfikator (Chicago-Warszawa 1999)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 6 (Chicago-Warszawa 1999)
  • Cena (Chicago-Warszawa 2000) ISBN 83-87071-64-1
  • Malarstwo białego człowieka – tom 7 (Chicago-Warszawa 2000)
  • Stulecie kłamców (Chicago-Warszawa 2000)
  • Malarstwo białego człowieka – tom 8 (Chicago-Warszawa 2000)
  • Wyspa zaginionych skarbów 2001
  • Piórem i mieczem - Łysiak na łamach 6 2001
  • Kielich (2002)
  • Empireum (2003)
  • Rzeczpospolita kłamców - Salon (2004) ISBN 83-917612-5-8
  • Ostatnia kohorta (2005) ISBN 83-60297-04-5
  • Najgorszy (2006]) ISBN 83-60297-08-8
  • Alfabet szulerów część pierwsza A-L. Salon 2. (2006) ISBN 83-60297-11-8
  • Alfabet szulerów część druga M-Z. Salon 2. (2006) ISBN 83-60297-12-6
  • Talleyrand - Droga "Mefistofelesa". Warszawa (2007) ISBN 978-83-60297-18-6
  • Lider (2008) ISBN 978-83-60297-21-6
  • Historia Saskiej Kępy (2008) ISBN 978-83-60297-26-1
  • Mitologia świata bez klamek (2008) ISBN 978-83-60297-27-8
  • 4 (2009) ISBN 978-83-60297-33-9
  • Satynowy Magik (2011) ISBN 978-83-60297-52-0

Cytaty

  • "Znaleźć człowieka, z którym można porozmawiać nie wysłuchując banałów, konowałów, idiotyzmów cwaniackich, łgarstw, fałszywych zapewnień, tanich sprośności lub specjalistycznych bełkotów "fachowca", dla którego branżowe wykształcenie plus umiejętność trzymania widelca jest całą jego kulturą, kogoś bez płaskostopia mózgowego i bez lizusowskiej mentalności- to znaleźć skarb".

Waldemar Łysiak

  • "Gdy tylu ludzi pochwala to samo, wtedy łatwo jest dojść do wniosku: jedzmy gówna, przecież miliony much nie mogą się mylić".

Waldemar Łysiak "Statek"

  • "Jak Cię prześladuje pech, to nawet kiedy wstajesz, żeby zatańczyć, orkiestra akurat idzie srać".

Waldemar Łysiak "Dobry"

  • "Wady wielkich ludzi są pociechą matołów".

Waldemar Łysiak "Konkwista"

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony