Wierzba
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Charakterystyka
Wierzba od starożytności uchodziła za drzewo bezpłodne. W związku z tym faktem miała skutecznie hamować pożądanie. Dzięki temu w średniowieczu powiązano ją z czystością. Z tego powodu stała się symbolem dziewictwa. Ponadto używana była w starożytności do celów wróżebnych. Znalazła również zastosowanie w medycynie. Już w starożytnym Rzymie używano jej jako środka skutecznego przeciwko gorączkom.W mitologii chrześcijańskiej wierzba, poza symbolem czystości, stała się symbolem odrodzenia, co wiązało się ze zdolnością tego drzewa do regeneracji. Ucięte gałęzie wierzby szybko odrastają, a gałąź wetknięta w ziemię zakwita. Z gałązek wierzby sporządzono palmy na niedzielę palmową. Uchodziła także za symbol mądrości. W folklorze pasterskim gałązek wierzby używano podczas wiosennych obchodów jako symbolu płodności, uderzając nimi bydło. Uderzenie witkami wierzbowymi miało także przepędzać choroby i zło. Wierzba mogła je także na siebie przyjmować. W folklorze używano ich do odpędzenia burzy, zatykano w różne miejsca w chacie. Kobiety, które oczekiwały dziecka, zostawiały pod wierzbą ubrania, a jeżeli listek wierzby spadł na nie oznaczało to dobrą wróżbę, zapowiedź udanego porodu.
Wierzba była także siedzibą duchów, wierzba rosła w miejscach spotkań czarownic, z jej witek sporządzały swoje miotły na których udawały się na sabaty. W folklorze słowiańskim wierzbę zwykły zamieszkiwać czarty.Literatura
- Macioti M. I., Mity i magie ziół, Kraków 2006.
- Mann J., Zbrodnia, magia i medycyna, Toruń 1996.
- Sentier E., Trees of the Goddess, Winchester 2014.
- Pietrzak E., Historyczne spojrzenie na mistyczne związki ludzi z drzewami, [w:] „Maska. Roślina”, nr. 27/2015.
- Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 2006.
- Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990.
- Leksykon symboli, pod red. Jarosiński R., Warszawa 1991.
(aut. Izabela Ozga)