Zwierzoczłekoupiór
Zwierzoczłekoupiór | |
Język oryginału | polski |
Forma | Powieść |
Pierwsze wydanie | 1969 |
I wydanie polskie | 1969 |
Wydawca | Czytelnik |
Jest to utwór napisany w formie zwierzeń kilkunastoletniego chłopca Piotra, który może przenosić się w świat młodości swojego ojca, do małego kresowego miasteczka, gdzie przeżywa miłość do dziewczynki uwięzionej w domu jego sobowtóra Troipa. Fantastyczne relacje Piotra przeplatane są autentycznymi scenami z jego życia, przesyconymi atmosferą problemów i kłopotów warszawskiej rodziny inteligenckiej. Oba wątki sytuacyjne mają tragiczny finał; nieudana próba odzyskania dziewczynki w świecie wyobraźni znajduje odpowiednik w rzeczywistości. Piotr traci uczucia kobiety, a także - ze względu na stanowczą interwencję ojca - musi zrezygnować z dobrze zapowiadającej się kariery filmowej. Szokiem dla czytelnika jest ostatni epizod książki, który wyjaśnia tajemnicę koszmarów sennych bohatera i ujawnia istotny sens budowanego przezeń świata. Nieprzeciętnie zdolny, inteligentny 10-letni erudyta, wypowiadający z lekceważeniem sądy o swoich współczes¬nych, okazuje się wrażliwym fantastą skazanym na nieuchronną śmierć (leukemia).
Fikcja staje się próbą ucieczki z zamkniętego kręgu szpitala, wysiłkiem zrozumienia sensu i celu życia. Książka Tadeusza Konwickiego to utwór wielopłaszczyznowy. Jest powieścią przynoszącą nader prawdopodobny obraz naszych codziennych trosk, kłopotów i radości, w którym poważne problemy mieszają się co krok z sytuacjami komicznymi. Dziecko z przerażającą konsekwencją unaocznia głupotę swoich wychowawców, zaplątanie w sferę pozornych wartości, niewyrafinowanych rozrywek, ckliwych historii miłosnych. W tym sensie Zwierzoczłekoupiór przypomina Małego Księcia de Saint-Exupery'ego, dając sceptyczny osąd świata dorosłych. Ów świat.jest obojętny, niewrażliwy na ból innego człowieka. Jesi rzeczywistością pozornie wytłumaczalną, lecz w gruncie rzeczy niepoznawalną, zdominowaną wiarą w człowieka, który wyzbył się metafizycznych niepokojów stwarzając sobie wewnętrzny raj. Tymczasem ów miraż zostaje raz po raz rozwiewany: jesteśmy osaczeni strachem, obawą przed kruchością naszego życia, niespodzianką, jaką szykuje człowiekowi jego własny los. Świat fantastyczny kreowany w marzeniach Piotra odwołuje się do - jakże częstego w powieściach Konwickiego - zamkniętego kręgu dzieciństwa, przeszłości, wyobraźni (zob. Dziura w niebie, Sennik współczesny). Jest to książka o lęku współczesnego człowieka, w której infantylność marzeń dziecka przeplata się z trzeźwą obserwacją bohatera. Zdumienie ogarnia, ile ten utwór mówi prawdy o dniu dzisiejszym.
Lp. | rok wydania | okładka | informacja | przekład |
---|---|---|---|---|
1 | 1969 | Wydawca: Czytelnik |
||
2 | 1972 | Wydawca: Czytelnik |
||
3 | 1989 | Wydawca: Alfa twarda oprawa |
||
4 | 1992 | Wydawca: Alfa twarda oprawa Seria: Z Tukanem |
||
5 | 2010 | Wydawca: Agora |