Diarmuid

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
LEKSYKON FANTASTYKI
fiction

DIARMUID – dokładniej Diarmuid ua Duibhne, to bohater z mitologii celtyckiej znany z cyklu feniańskiego z opowieści Pościg za Diarmuidem i Grainne.

Rodowód

Diarmuid był przybranym synem Oengusa wychowanym przez niego w jego siedzibie, sídhe przy Bruig na Bóinne. Miał przybranego brata, który został przypadkiem zabity przez jego ojca przy urodzeniu i zamieniony w dzika w związku z czym Diarmiuda obowiązywał geis, w tym wypadku był nim zakaz polowania na dziki.

Wygląd

Charakterystyczną cechą Diarmuida było znamię miłości na czole, któremu rzekomo żadna kobieta nie mogła się oprzeć, kiedy tylko je ujrzała.

Diarmuid i Grainne

Podczas uczty weselnej Grainne, uśpiwszy uprzednio swojego niemłodego już małżonka, Fionna Mac Cumhaill i resztę starszyzny sennym naparem dodanym do wina, nałożyła na Diarmuida kolejny geis. Ponieważ złamanie tego rodzaju zakazu bądź nakazu groziło nie tylko hańbą, ale wykluczeniem ze społeczności a nawet śmiercią, Diarmuid musiał spełnić nałożony na niego geis – uciec, uprowadzając ze sobą Grainne.

Wybudował twierdzę w lesie dla siebie i Grainne. Nie tknął jednak żony Fionna Mac Cumhaill. Tymczasem ten ostatni odnalazł ich i oblegał ze swoimi ludźmi. Dzięki pomocy Oengusa udało im się uciec. Grainne skrył Oengus pod magicznym płaszczem, co pozwoliło im znaleźć się niezauważonymi w innym miejscu. Z kolei Diarmuid przeskoczył nad głowami ludzi Fionna Mac Cumhaill.

Pościg za Diarmuidem i Grainne miał trwać wiele lat. Diarmuid i Grainne nie mogli spędzić pod rząd dwóch nocy w tym samym miejscu. Pamiątką po ich ucieczce są, według legendy, kamienne kopce w Irlandii, zwane łóżami Diarmuida i Grainne. Po pewnym dopiero czasie Diarmuid uległ Grainne.

W końcu, dzięki staranion Oengsa, a także przychylnego zbiegłej dwójce syna Fionna Mac Cumhaill, Oisína, udało się doprowadzić do zgody. Diarmuid i Grainne mieli zamieszkać razem i doczekali się potomstwa. Jednak w głębi serca Fionn Mac Cumhaill nie mógł im wybaczyć. Sprowokował Diarmuida do wyprawy na dzika. Ów, łamiąc swoje geis, zakazujące mu polowania na te zwierzęta, zginął, sam jednak uprzednio, choć umierający, zabijając bestię. Uratować go mógł Fionn Mac Cumhaill, przynosząc wodę ze źródła. Zawahał się jednak, a kiedy, po raz trzeci nabierając wody, w końcu dotarł z nią do celu było już za późno. W ten sposób po śmierci Diarmuida Fionn Mac Cumhaill ostatecznie poślubił Grainne.

Literatura

  • Kałużna-Ross J., Mitologie świata. Celtowie, Kraków 2007.
  • Botheroyd S., i Botheroyd P.F., Słownik mitologii celtyckiej, 1998.
  • Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
  • Matthews J., i Matthews C., Mitologia Wysp Brytyjskich, 1997.
  • Monaghan P., The Encyclopedia Of Celtic Mythology And Folklore, New York 2004.

(aut. Izabela Ozga)

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony