Tanatos
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
TANATOS — w mitologii greckiej bóg śmierci, personifikacja zgonu, znany także jako Thanatos i mający swój odpowiednik w rzymskim Orcusie.
Rodowód
Tanatos był synem nocy, Nyks i ciemności, Erebu. Miał brata, Hyponosa. Obaj przyszli na świat w Podziemiach.
Wygląd
Przedstawiany jako ciemnoskóry, uskrzydlony młodzieniec, częstokroć pogrążony we śnie w towarzystwie, leżącego obok brata, białoskórego Hypnosa.
Charakterystyka
Tanatos w mitologii
Bóg śmierci nie ma w mitologii własnej opowieści.
Tanatos w folklorze
Z greckiego folkloru pochodzi wątek łączący Tanatosa z historią Alkestis z jednej strony i z osobą Syzyfa z drugiej. Pierwszy jest znany z dramatu Alkestis Eurypidesa. Tanatos miał właśnie unosić w ramionach zmarłą Alkestis, ale został pokonany przez Heraklesa, który zwrócił Alkestis światu żywych i pogrążonemu w rozpaczy mężowi, królowi Admetowi, pokonując Tanatosa siłą swoich ramion. W przypadku drugiej z ludowych opowieści Tanatosa wysłała po duszę Syzyfa Zeus, po tym jak ów zdradził Asoposowi, mężowi kochanki Zeusa, Ajginy, miejsce pobytu tej ostatniej. Syzyf skrępował i uwięził gościa. Był to czas, kiedy ludzie przestali umierać do czasu aż Tanatosa uwolnił wysłany przez Zeusa bóg, Ares.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
- Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
(aut. Izabela Ozga)
