Łukasz Orbitowski

Z encyklopediafantastyki.pl
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Opowiadania)
(Opowiadania)
 
Linia 87: Linia 87:
 
*Pan Śnieg i pan Wiatr 2004
 
*Pan Śnieg i pan Wiatr 2004
 
*Dom pod samotnym słońcem 2005
 
*Dom pod samotnym słońcem 2005
*Horror Show! 2005
+
*Horror Show! 2005 [[Science Fiction 06 (51) 2005]]
 
*Lombard 2005 [[Science Fiction 04 (49) 2005]], [[Wigilijne psy]]
 
*Lombard 2005 [[Science Fiction 04 (49) 2005]], [[Wigilijne psy]]
 
*Wielka ciemność 2005
 
*Wielka ciemność 2005

Aktualna wersja na dzień 00:07, 12 mar 2023

Łukasz Orbitowski
Lukasz orbitowski2.jpeg
Data i miejsce urodzenia 1977
Narodowość Polska
Strona domowa
Lukasz orbitowski1.jpeg

Łukasz Orbitowski (ur. 1977) polski pisarz specjalizujący się głównie w literaturze grozy.

Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego debiutem w fantastyce było opowiadanie "Diabeł na Jabol Hill", opublikowane w pierwszym numerze miesięcznika "Science Fiction". Publikował opowiadania w czasopismach "Science Fiction", "Nowa Fantastyka", "Sfera", "Ubik". Jego opowiadanie "Władca Deszczu" znalazło się w antologii PL+50. Historie przyszłości pod redakcją Jacka Dukaja.

Dotychczas zostało kilkanaście jego książek, m.in. Złe wybrzeża (1999), Szeroki, głęboki, wymalować wszystko (2002), Wigilijne psy (2005), Horror Show (2006), Pies i klecha (wspólnie z Jarosławem Urbaniukiem, 2007 i 2008). Za wydaną w 2007 r. powieść Tracę ciepło (Wydawnictwo Literackie) uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca oraz otrzymał nominację do nagrody im. J. Zajdla. Jest również współtwórcą gry fabularnej Bakemono.

W latach 2006-2008 współpracował z "Przekrojem", od lipca 2010 był felietonistą tego tygodnika.

O sobie: Luke Skywalker polskiej fantastyki. Jego powieści „Tracę ciepło”, „Horror show!” i „Święty Wrocław” nadały polskiemu horrorowi rysów krwistych i świeżych, a „Prezes i Kreska. Jak koty tłumaczą sobie świat” podbiły serca miłośników bajek. Wraz z Jarosławem Urbaniukiem stworzył cykl powieściowy „Pies i klecha” o przygodach księdza i milicjanta. Nagrody i stypendia otrzymał liczne, lecz chwalić się nie lubi. W barwnych czasach studenckich pogrążył się w nocnym życiu Krakowa oraz w handlu towarem szemranym. Następnie udał się do Bostonu, gdzie odśnieżał drogi i budował domy. Przez kolejne lata skupił się na pracy twórczo-koncepcyjnej. Obecnie człowiek dobrze po trzydziestce, ojciec płowowłosego Juliana, wulkan pomysłów i radosny furiat. Rozdarty między siłownią i knajpą miłośnik kina i gier konsolowych. Publikował wszędzie. Obecnie, publicysta „gazety Wyborczej” i „Nowej Fantastyki” Przez najbliższych czule zwany Potworem.

Spis treści

[edytuj] Pies i klecha

cykl Pies i klecha

[edytuj] Powieści

[edytuj] Zbiory opowiadań

[edytuj] Opowiadania

[edytuj] Pozostała twórczość

  • Inna dusza 2015 powieść
  • Kult 2019

[edytuj] Cytaty

  • "Na tym właśnie polega wychowanie. Kłamiemy dzieciom w dobrej wierze, a one potem odkrywają, jak świat wygląda naprawdę, i odtąd nigdy już nam, starym, za nic nie potrafią uwierzyć".

Łukasz Orbitowski "Kult"

  • "Miał dobre życie i straszny koniec, ale tylko to dobre życie się liczy‚ nic więcej, bo mało kto takie ma, a koniec jest straszny dla wszystkich bez wyjątku".

Łukasz Orbitowski "Kult"

  • "Idioci pierwszorzędnie nadają się na bohaterów".

Łukasz Orbitowski "Kult"

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony