Olga Łarionowa
| Olga Łarionowa | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | 1935 Leningrad |
| Narodowość | Rosja |
| Ważne dzieła | Czakra Kientawra, Znaki Zodiaku, Lampart ze szczytu Kilimandżaro |
| Nagrody | |
| Aelita, Strannik | |
Olga Łarionowa (właśc.: Olga Tidieman). Rosyjska autorka sf.
Z wykształcenia inżynier, przez pewien czas pracowała w instytucie naukowym zajmującym się metalurgią i spawaniem, w roku 1967 zrezygnowała z pracy i została zawodowym pisarzem.
Jej debiut literacki miał miejsce w 1964 r., kiedy to zostało opublikowane opowiadanie „Kiska”, a zaraz potem ukazała się powieść „Lampart ze szczytu Kilimandżaro”, dzięki której zdobyła dużą popularność wśród czytelników. Utwór ten oparty był o interesujący pomysł: oto na Ziemię wraca gwiazdolot, niosący na pokładzie zapiski o datach śmierci wszystkich jej mieszkańców.
W latach 1966-1968 publikowała Łarionowa po kilka utworów rocznie; zebrane one zostały w tomie „Ostrow mużestwa” (1971). Na następną książkę musiała czekać równych dziesięć lat – mowa o zbiorze „Skazka koroliej”. W roku 1983 ukazała się trzecia - „Znaki Zodiaka”.
W 1985 r. wydana została pierwsza mikropowieść trylogii „Sonata moria”; utwór ten dwa lata później nagrodzony został „Aelitą”. Całość trylogii ujrzała światło dzienne w roku 1991. W tym samym roku ukazał się kolejny zbiór opowiadań Łarionowej - „Formuła kontakta”.
W 1988 r. zaczęła powstawać „Czakra Kientawra”; stylizowana pod space operę, planowana jako parodia gatunku, okazała się być dziełem poważnym, wieloznacznym, nasyconym filozofią. Utwór wzbudził entuzjazm czytelników, nic dziwnego zatem, że w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych ukazała się jego kontynuacja.
Twórczość Łarionowej praktycznie nie reaguje na zmieniające się literackie mody: obchodzi się bez mistyki i horroru, nie tworzy wielotomowych epopei, zachowuje wierność tematyce kosmicznej. Bohaterami jej tekstów są najzwyklejsi ludzie, w życiu których mają miejsce zdarzenia i tragiczne, i humorystyczne, ludzie kochający, czasem w męczarniach, aż do samozniszczenia, czasem – skrycie, zawsze jednak dzięki miłości można poznać prawdę o każdym z nich.
Ważne miejsce w tekstach Łarionowej zajmują kobiety, romantyczne, zdolne do przewidywania, oddzielenia ważnego od nieistotnego.
Autorską manierę Łarionowej charakteryzuje połączenie nadzwyczajnego z przyziemnością, sentymentalnego z szyderstwem. To fantastyka tradycyjna, różniąca się od pozostałych baśniową osnową, naturalnie łączącą się z fantastyczno-naukową nadbudową.
Spis treści |
Bibliografia
Koronowany Kreg
- Czakra Kientawra, inny tytuł: Zwiezdoczka-wo-łbu, 1988 (mikropowieść)
- Diełła-Uełła, 1996 (mikropowieść)
- Ewangielije ot Krega, 1998 (powieść)
- Łunnyj nietopyr', 2005 (powieść)
- REX, nieopublikowane
Znaki Zodiaku
- Skazka koroliej, 1976 (mikropowieść)
- Sołnce wchodit w znak Blizniecow, inny tytuł: Stranicy al'boma, 1979 (opowiadanie)
- Sonata uża, 1979 (opowiadanie) Sonata węża Problemy 09 (426) 1981, Literatura Radziecka 01/1982, Wizje dla ubogich 2: Psie Serce Węża, Klasyka rosyjskiej SF tom 3
- Sołnce wchodit w znak Diewy, 1981 (opowiadanie) Słońce wchodzi w znak Panny Problemy 02 (475) 1986
- Sołnce wchodit w znak Wodolieja, 1981 (opowiadanie)
- Sonata zwiezd. Allegro, 1981 (opowiadanie)
- Sonata zwiezd. Andante, 1981 (opowiadanie)
- Sotworienije mirow, 1983 (opowiadanie), Tworzenie światów Klasyka rosyjskiej SF tom 1
- Pierun, 1990 (mikropowieść)
Labirynt dla troglodytów
- Sonata moria, 1985 (mikropowieść)
- Klietczatyj tapir, 1989 (mikropowieść)
- Łabirint dlia trogłoditow, 1991 (mikropowieść)
Powieści
- Lieopard s wiersziny Kilimandżaro, 1965, Lampart ze szczytu Kilimandżaro Lampart ze szczytu Kilimandżaro
Mikropowieści
- Wachta "Aramisa", inny tytuł: Wachta "Aramisa", ili Niebiesnaja liubow' Paoły Pinkstoun, 1966
- Kol'co Fernsuotow, 1976
- Skazanije o Rajgardasie, inny tytuł: Formuła kontakta, 1991
Opowiadania
- Kiska, 1964
- Poka ty rabotała, inny tytuł: Romaszka, 1965
- Utieriano w buduszczem, 1966
- Na etom samom miestie, 1967, Na tym samym miejscu lub W tym samym miejscu Problemy 09 (378) 1977, Wynalazca wieczności, Skromny geniusz
- Pieriebieżczik, inny tytuł: Wiernis' za swoim Storom, 1967, Wróć po swego Stora lub Przenikanie i powrót Problemy 06 (315) 1972, Wróć po swego Stora
- Płanieta tumanow, 1967
- Płanieta, kotoraja nicziego nie możiet dat', 1967, Jałowa planeta lub Planeta, która nie może nic dać Wróć po swego Stora, Lampart ze szczytu Kilimandżaro
- Razwod po-marsianski, 1967, Rozwód po marsjańsku Literatura Radziecka 12/1987
- Lietajuszczije koczewniki. Gława 2, 1968
- Ostrow mużestwa, 1968
- U moria, gdie kraj ziemli, 1968, Nad morzem, gdzie kończy się ziemia Okno w nieskończoność, Pod stopami ziemia
- Obwinienije, 1969
- Eta czertowa mietiełka, inny tytuł: Czertowa mietiełka, 1969
- Dwojnaja familija, 1972
- Podsadnaja utka, 1976
- Czornaja woda u liesopil'ni, 1976
- Gdie koroliewskaja ochota, 1977, Gdzie królewskie łowy Odgłosy 16 (1412) 1985, Odgłosy 17 (1413) 1985, Odgłosy 18 (1414) 1985, (w odcinkach, w czterech kolejnych numerach Odgłosów 16-19/1985)
- Dotianut' do okieana, 1977
- "Szczełkunczik", 1978
- Wybor, 1979
- Pozdrawlienije, 1979
- Diekaparsiek, 1980
- Kartiel', 1981
- Nienastojaszczemu, 1981
- Łomanyj grosz, 1986
- Son w lietnij dien', 1988
- Korotkij diełowoj wizit, 1990
- Łgat' do połunoczi, 1991
- Nie kriczi: liudi!, 1997
Zbiory opowiadań
- Ostrow mużestwa, 1971
- Skazka koroliej, 1981
- Znaki zodiaka, 1983
- Formuła kontakta, 1991
- Lieopard s wiersziny Kilimandżaro, 2001
Nagrody
- Aelita 1987: Sonata moria
- Wielikoje kol'co 1988, nominacja: Czakra Kientawra
- Wielikoje kol'co 1991, nominacja: Łgat' do połunoczi
- Wielikoje kol'co 1991, nominacja: Łabirynt dlia trogłoditow
- Strannik 2002: Paladyn fantastyki
