Njörd

==Nazwa==Imię boga Njörda związane jest z indoeuropejskim ''*ner'', oznaczającym ''siłę''.==Rodowód==Njörd był bogiem o starym rodowodzie, później wypartym przez [[Frey | Freya]] i [[Frey | Freyję]]. Bóg Njörd należał do boskiej rasy [[Wanowie | Wanów]]. Jego pierwszą żoną i zarazem siostrą była bogini Nerthus. Doczekał się z nią dzieci, boga [[Frey | Freya]] oraz bogini [[Freyja | Freyji]]. Jego drugą żoną została [[Skadi]]. Według źródeł miał mieć Njörd ponadto jeszcze dziewięć córek, nieznanych z imienia poza dwoma z nich, Kreppwor oraz Baudweigr. Według Sagi o Ynglingach miał być królem Szwedów a za jego rzędów panował urodzaj. W związku z tym przypisywano Njördowi władzę nad urodzajem. ==Wygląd==Był jednym ze starszych bogów o najpiękniejszych stopach.==Miejsce==Mieszkał w swoim pałacu Noatunie. Przez jakiś czas także siedziba [[Skadi]] Thrymheim. ==Charakterystyka==Njörd jako bóg morza panował nad nim, nad wodą i nad wiatrami. Miał mieć też władzę nad ogniem. Był również, jak przystało na bóstwo z rasy [[Wanowie | Wanów]],  panem urodzaju. W związku z tymi swoimi cechami Njörd patronował żeglarzom, kupcom oraz rybakom. Po wojnie [[Asowie | Asów]] z [[Wanowie | Wanami]] Njörd, wraz ze swoimi dziećmi [[Freya | Freyją]] oraz [[Frey | Freyjem]], stał się zakładnikiem [[Asowie | Asów]] i zamieszkał w [[Asgard | Asgardzie]]. W tamtym czasie jego żoną została [[Skadi]], która wybrała go, kierując się wyglądem stóp. Małżeństwo ze [[Skadi]] nie przyniosło szczęścia zarówno jej jak i Njördowi. Przez jakiś czas dziewięć dni spędzali w pałacu Njörda Noatunie a kolejne dziewięć w Thrymheimie, siedzibie jego nowej żony, [[Skadi]]. W efekcie jednak małżeństwo rozpadło się.  W dniu [[Ragnarök]], końca świata, Njörd wróci do [[Wanowie | Wanów]]. ==Literatura==*''Mitologie świata. Ludy skandynawskie'', Kraków 2007.*Słupecki L. P., ''Mitologia skandynawska w epoce Wikingów'', Kraków 2003.*Szrejter A., ''Mitologia Germańska'', Warszawa 1997.*Ros J., ''Heroje Północy''.*Piekarczyk S., ''Mitologia germańska'', Warszawa 1979.*Kempiński A. M., ''Słownik mitologii ludów indoeuropejskich'', Poznań 1993.*Kempiński A. M., ''Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów'', Poznań 2003.*Sturluson S., ''Edda Prozaiczna'', SandomierzArmoryka 2007.*''Edda Poetycka'', Wrocław 1986.(aut. [[Izabela Ozga]])[[Kategoria: Mitologia Skandynawska]] [[Kategoria: Bóstwa]]