Atlas
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Rodowód
Należał do pokolenia olbrzymów, tytanów, poprzedzającego olimpijskie. Był synem Japeta oraz okeanidy Klymene, bądź, według innej wersji, Azji. Za brata miał Prometeusza oraz Epimeteusza i Menojtiosa. Za jego dzieci uchodziły z córek Plejady, Hyady, Hesperydy, Dione, Kalypso, Maja a z synów Hyas oraz Hesperos. Plejady i Hyady miały przyjść na świat z jego związku z Plejone a Hesperydy z Hesperis.
Miejsce
Atlas przebywał na najdalszych krańcach zachodu w pobliżu ogrodu swoich córek, Hesperyd. Atlasa identyfikowano także z górą, noszącą jego imię i znajdującą się w Afryce północnej, w którą to górę miał, według jednej z wersji mitu, zostać obrócony.
Charakterystyka
Podczas wojny olbrzymów, tytanów, z bogami olimpijskimi, Atlas stanął po stronie swoich pobratymców. Został ukarany przez Zeusa dźwiganiem na swoich barkach sklepienia niebieskiego. Pomógł Herkulesowi zdobyć trzy jabłka z ogrodu Hesperyd w zamian za co heros podtrzymywał za niego sklepienie niebieskie. Atlas próbował się wykupić od obowiązku podstępem i zaproponował Heraklesowi, że zaniesie trzy jabłka Eurysteusowi. Herakles zgodził się, ale poprosił Atlasa o pomoc, nim przejmie na siebie obowiązek dźwigania sklepienia. Atlas przytrzymał sklepienie, a Herakles uciekł z jabłkami. Według jednej z wersji Atlas, za brak należytej gościnności, został ukarany przez Perseusza, który pokazał mu głowę Meduzy. W ten sposób olbrzym obrócił się w kamień.
Literatura
- Graves Robert, Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal Pierre, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński Andrzej M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kubiak Zygmunt, Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Pietrzykowski Michał, Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1983.
- Schmidt Joel, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz Lucyna, Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
(aut. Izabela Ozga)
