Brynhilda
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
BRYNHILDA – jedna z bohaterek w mitologii nordyckiej i Sadze o Wölsungach, w germańskiej Pieśni o Nibelungach znana jako Brunhilda.
Historia Brynhildy
W Brynhildzie zakochał się Sigurd. Nim się rozstali ślubowali sobie miłość. Tymczasem Sigurd, pod wpłwem magii zapomniał o Brynhildzie i poślubił Gudrun. Zjawił się przed Brynhildą ponownie, za pomocą magii przybrawszy postać brata Gudrun, w ten sposób starając się dla niego o jej rękę. Brynhilda zgodziła się. Jednak kiedy zobaczyła w jaki sposób została oszukana poprzysięgła zemstę na Sigurdzie. Uknuła intrygę przeciągając na swoją stronę męża Gunnara wraz z braćmi, w tym Högnim. I tak Sigurd został zabity we własnym łóżu, zaatakowany podczas snu. Brynhilda, widząc to, wpadła w szaleństwo z żalu i popełniła samobójstwo.
Po śmierci Brynhild spoczęła na stosie pogrzebowym na wozie, przykryta purpurowym baldachimem. W tym też wozie przebywała po swojej śmierci drogę do krainy umarłych, Helu. Po drodze trafić miała na zagrodę. Mieszkała w niej olbrzymka, która nie chciała przepuścić dalej Brynhildy. Olbrzymka, uosobienie wyrzutów sumienia Brynhildy, sprawiło, że ta wytłumaczyła jej się z czynów popełnionych za swojego życia. O pośmiertnych losach Brynhild opowiada pieśń Eddy Poetyckiej, Helreid Brynhildar (Droga Brunhildy do Helu).
Brynhilda a Sigdrifa
W późniejszych wersjach Brynhilda została utożsamiona z walkirią Sigdrifą. Początkowe losy Sigdrify są więc losami Brynhildy.
Literatura
- Piekarczyk S., Mitologia germańska, Warszawa 1976.
- Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
- Turowska-Rawicz M., i Sypek R., Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa 2007.
- Sacha-Piekło M., Zaświaty i krainy mityczne. Leksykon, Kraków 1999.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
(aut. Izabela Ozga)