Hydra
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
HYDRA — w mitologii greckiej potwór pokonany przez Heraklesa podczas jego drugiej pracy, zwany od miejsca zamieszkania hydrą lernejską.
Rodowód
Początek Hydrze dał Tyfon oraz Echidna. Wśród jej rodzeństwa znalazł się Cerber, Chimera oraz Sfinks. Potwór został wychowany przez Herę.
Miejsce
Bagna w okolicach miasta Lerna, położonego w Argolidzie na południowy zachód od Argos.
Wygląd
Hydra miała mieć ciało wężowe bądź psie. Według najpopularniejszej wersji liczyła sobie dziewięć głów, mogła ich mieć jednak dużo więcej. Po odcięciu jednej z nich na miejscu pojawiały się dwie kolejne. Ponadto jedna z tych licznych głów była nieśmiertelna i złota. Tchnienie hydry było zabójcze a jej krew trująca.
Charakterystyka
Hydra niszczyła pola i porywała bydło. Została zabita przez Heraklesa, któremu pomagał Jolaos, podpalając pobliski gaj by zdobyć ogień, potrzebny do wykonania zadania. Bohater, przy jego pomocy i wstrzymując oddech, by nie zatruć się jadem potwora, odcinał Hydrze kolejne głowy i, by zapobiec ich odrastaniu, przypalał pochodnią miejsca pozostałe po ich odcięciu. Ostatnią ze ściętych głów hydry, tą nieśmiertelną, umieścił Herkules pod głazem. Krew hydry posłużyła herosowi do zatrucia strzał.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1983.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Cooper J. C., Zwierzęta symboliczne i mityczne, Poznań 1998.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
(aut. Izabela Ozga)
