Idunn
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
IDUNN — w mitologii germańskiej (skandynawskiej) bogini.
Nazwa
Imię Idunn wskazuje na nią jako na odnawiającą.
Rodowód
Ojcem bogini był karzeł Iwaldi. Jej mężem był Bragi.
Wygląd i atrybuty
Piękna bogini Idunn była właścicielką złotych jabłek, zapewniających bogom wieczną młodość.
Charakterystyka
Idunn została porwana przez olbrzyma Thjaziego, po tym jak skuszona przez Lokiego obietnicą znalezienia jabłek, które posiadają taką samą moc jak te posiadane przez nią, wyszła wraz z nim z Asgardu, siedziby bogów. Tam zamiast jabłek pojawi sie jednak Thjazi pod postacią orła i uniósł boginię ze sobą do swojego pałacu. Idunn została uratowana przez Lokiego, którego zmusili do tego bogowie, wydobywszy od niego prawdę o porwaniu bogini. Loki przybył do pałacu olbrzyma, w momencie kiedy nie było właściciela i zamieniwszy Idunn w orzech porwał ją ze sobą. By odzyskać Idunn trzeba było jeszcze powstrzymać pościg, w jaki udał się Thjazi, po odkryciu, że Idunn uciekła. Bogowie rozpalili wielkie ognisko. Dzieki temu Lokiemu, pod postacią sokoła udało się umknąć wraz z boginią a olbrzym Thjazi poniósł śmierć w płomieniach. Wraz z Idunn odzyskali cenne jabłka i utraconą młodość.
Literatura
- Słupecki L. P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
- Piekarczyk S., Mitologia germańska, Warszawa 1979.
- Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Kraków 2007.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kempiński A. M., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, Poznań 2003.
- Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
(aut. Izabela Ozga)
