Leto
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
LETO — w mitologii greckiej bogini, w mitologii italskiej (rzymskiej) znana jako Latona.
Rodowód
Była córką olbrzymów, tytanki i tytana, Kojosa oraz Fojbe. Miała siostrę o imieniu Asteria. Z Zeusem doczekała się potomstwa, boskich bliźniaków, Apolla oraz Artemidy.
Wygląd
Według tej z wersji mitu, która widzi ją uciekającą do kraju hiperborejczyków, miała przybrać postać wilczycy.
Charakterystyka
Na Leto, po tym jak połączyła się z Zeusem, spadł gniew Hery. W związku z rozkazem Hery, która zakazała wszystkim krainom, przyjmować uciekającą boginię, Leto długo nie mogła znaleźć miejsca, gdzie mogła by wydać na świat swoje potomstwo. Próbowała zatrzymać się między innymi w kraju hiperborejczyków, gdzie uciekła pod postacią wilczycy. W końcu jednak przyjęła Leto ruchoma wyspa, Ortygia. Tam Leto męczyła się z porodem przez dziewięć dni oraz dziewięć nocy, ponieważ mimo pomocy większości bogiń, nie było przy rodzącej bogini porodów, Ejlejtyi, która bała się przybyć z powodu gniewu Hery. W efekcie jednak, przekupiona naszyjnikiem, pomogła w porodzie. Według innej wersji Leto nie mogła urodzić w miejscu na które padałby blask słońca. I w związku z tym Posejdon wzniósł fale wokół wyspy, które zakryły blask dziennej gwiazdy. Według jednej z wersji Artemida oraz Apollo nie przyszli na świat jednocześnie, ale najpierw pojawiła się Artemida i pomogła matce urodzić swojego brata, Apolla. Ortygia stała się od porodu bogini miejscem świętym i żyznym, cztery kolumny miały utrzymywać ją w jednym miejscu. Z Ortygi zmieniła także nazwę na Delos. Leto chroniły jej dzieci. Apollo zabił Pytona, nasłanego przez Herę a wraz z siostrą olbrzyma Tityosa, gdy próbował zgwałcić ich matkę. Ponadto kiedy z bogini natrząsała się Niobe ta rozkazała swoim dzieciom wymordować jej liczne potomstwo.
Literatura
- Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1983.
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
(aut. Izabela Ozga)
