Marcin Wolski

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Marcin Wolski
Marcin wolski.jpeg
Data i miejsce urodzenia 22 lipca,1947
Łódź
Narodowość Polska
Ważne dzieła Świnka, Kwadratura trójkąta, Neomatriarchat
Z Maciejem Parowskim

Marcin Wolski ur. 22 lipca 1947 w Łodzi. W 1972 ukończył Wydział Historii UW. Kierownik literacki kabaretu „Stodoła". Debiutował w „Szpilkach" w 1966, w 1968 - na estradzie w kabarecie „Pod Egidą". W 1970 opublikował pierwszy tom wierszy Co nam zostało z tych wad. W 1969-1981 był pracownikiem redakcji rozrywki III Programu PR, w latach 1973-1975 jej kierownikiem. Autor magazynu „60 minut na godzinę" (1974-1981); twórca wielu widowisk, m.in. Telefon zaufania (współautor M. Wojtyszko, 1973); Niebieska komedia (1973); Szkoła upiorów (1982); Czarny kabaret (współautor A. Zaorski, 1978). Twórca blisko stu słuchowisk radiowych o tematyce SF - grotesek, satyr, pastiszy, dziewięciu popularnych seriali słuchowiskowych SF (m.in. Matriarchat), słuchowisk psychologicznych SF {Szkic do portretu), seriali satyryczno-fantastycznych (Antybaśnie; Żywa woda; I stała się ciemność; Gabinet figur; Pod prąd). W latach 1989-2009 tworzył cotygodniową audycję "ZSYP" w Programie 1. Polskiego Radia.

W latach 1975-1981 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, od 1980 był sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej Programu III PR. Podczas stanu wojennego zwolniony z pracy z zakazem zatrudnienia w mediach. Twórca opozycyjnego kabaretu objazdowego. W latach 1993-1995 był członkiem Rady ds. Mediów przy prezydencie Lechu Wałęsie. W 2005 wszedł w skład Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.

Od 21 lipca 2006 do 18 kwietnia 2007 pełnił funkcję dyrektora Programu I Polskiego Radia. W 2006 roku prezydent Lech Kaczyński odznaczył Marcina Wolskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 20 maja 2009 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"[2].

Większość napisanych przez Wolskiego tekstów doczekało się realizacji w postaci skeczy i cyklicznych słuchowisk radiowych. Najbardziej znane słuchowiska napisane przez Wolskiego to Laboratorium nr 8, Świnka oraz Matriarchat. W latach 1991-1993 był współautorem popularnego programu Polskie Zoo, później także szopek noworocznych, przedstawiających w krzywym zwierciadle polską scenę polityczną.

Opowiadanie Świnka stało się kanwą scenariusza polskiego filmu fabularnego z 1990 o tym samym tytule. W pomyśle na film Seksmisja można zauważyć związki z Matriarchatem Wolskiego. Łukasz Palkowski pracuje nad scenariuszem do filmu na podstawie Agenta dołu.

Opowiadania SF zamieszczał również w „Przeglądzie Technicznym" (1983) i „Fantastyce" (1983). Członek World SF.

W 1980 ukazała się jego mikropowieść Laboratorium nr 8 (w: J. Kaczmarek i M. Wolski, Rok 3978, KAW, W.); w 1982 Enklawa. Neomatriarchat. Świnka (mikropowieść, WL, Kr.) oraz Numer (powieść, KAW, W.), a w 1984 Z przymrużeniem ucha (opowiadania i wiersze, WRiTV, W.).

Marcin Wolski jest jednym z nielicznych polskich artystów satyryków wykorzystujących językowe szablony fantastyki naukowej dla osiągnięcia efektów humorystycznych. W przeważającej mierze są to aluzje socjologiczno-polityczne, pojawiające się w jego radiowych i estradowych wystąpieniach od 1973. Sposobem przekazywania treści publicystycznych stają się u Wolskiego baśń, a raczej antybaśń, i groteska oparte na fikcyjnych założeniach historycznych; schematy powieści sensacyjno-kryminalnej oraz fantastycznonaukowej (np. zagadnienia podróży w czasie, roboty) skompromitowane przez odwrócenie bądź zakwestionowanie tradycyjnych układów konstrukcyjnych. Do bardziej znanych książek Marcina Wolskiego należy Numer, rodzaj antyutopii, w której komputer unieszczęśliwia ludzkość, przez pomyłkę stwarzając system przewidujący klasyfikację obywateli na podstawie ich możliwości intelektualnych.

Spis treści

Pies w studni

cykl Pies w studni

Antybaśnie

Trylogia optymistyczna

Wallenrod

Powieści

Zbiory opowiadań

Omnibusy

Chapterbooks

Opowiadania

Inna twórczość

  • 60 minut na godzinę 1978
  • Z przymrużeniem ucha. Tomik z wolszczyzną 1984
  • Klan Szwendałów (1991) Marcin Wolski i Andrzej Zaorski jako Marta Blask
  • Książeczka bez nabożeństwa czyli porady dla nieśmiałych cnotliwych i leniwych (1993)
  • Trzecia Najśmieszniejsza Kabaretu Nadredaktora cz. II (2003)
  • Kabaret Nadredaktora (2001)

Cytaty

  • "Modlę się za pana.

- Nie widzę potrzeby, wszystko idzie mi doskonale. - Babcia nauczyła mnie, żeby modlić się, kiedy wszystko idzie dobrze. - A nie wtedy, kiedy idzie źle? - Wówczas może zabraknąć czasu".

Marcin Wolski "Drugie życie"

  • "Elżbieta, spełniona miłość Marka, na jaką zawsze się czeka, a bardzo rzadko trafia. Szansa, która przydarza się raz na milion, a może miliard niespełnień. Nagroda i przeznaczenie. Słodycz, rozkosz, a nawet odrobina szaleństwa. Pełnia w wiecznym niedopełnieniu".

Marcin Wolski "Miejsce dla dwojga"

  • "(...) Wszystko na tym świecie musi mieć początek, rozwinięcie i zakończenie; ludzkie dramaty polegają przeważnie na tym, że ich bohaterowie nie potrafią właściwie rozpoznać, w jakiej są fazie. Myślą, że to wstęp wstępu, a to już koniec. Przyznano im bowiem nie powieść do zagrania, tylko nowelę...".

Marcin Wolski "Doktor Styks"

  • "Człowiek dopóty pozostaje człowiekiem, póki zna swoją przeszłość, myśli o przyszłości i wartościuje teraźniejszość".

Marcin Wolski "Numer"

Źródło „https://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Marcin_Wolski&oldid=106996”
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony