Ogr
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Nazwa ogr została po raz pierwszy użyta przez Charlesa Perrault w 1697 w jego Histoires ou Contes du temps passé. Wywodzi się ogr od włoskiego słowa orco, oznaczającym potwora, demona, co z kolei bierze swój początek w łacińskim orcus, wskazującym na Hadesa.
Ogr z wyglądu był szkaradny i potężny. Jeżeli chodzi o jego wzrost, to dużo wyższy od człowieka nie dorównywał jednak olbrzymom. Ogry szczególnie słynęły z ludożerstwa. Były więc istotami wrogimi i nieprzyjaznymi ludziom.
Literatura
- A. Devine, Magia Celtów i Wikingów, Wrocław 2003.
- P. Monaghan, The Encyclopedia of Celtic Mythology and Folklore, New York 2004.
- Encyclopedia Mythica, dostępne[on-line] http://www.pantheon.org/.
- Encyclopedia Britannica, dostępne [on-line] http://www.britannica.com/.
- Online Etymology Dictionary, dostępne [on-line] http://www.etymonline.com/index.php.
- Oxford Dictionaries, dostępne [on-line] http://oxforddictionaries.com/.
(aut. Izabela Ozga)