Surt

LEKSYKON FANTASTYKI

fiction

[−] Surt (Bibliografia)

  Runy (cykl)

  Walhalla

SURT — w mitologii germańskiej (skandynawskiej) ognisty olbrzym.

Nazwa

Imię Surtra, staroislandzkie Surtr, oznacza Czarnego.

Wygląd i atrybuty

Ognisty miecz.

Miejsce

Krainą Surta, była kraina ognistych olbrzymów, Muspellsheim położona na południu na terenie Utgardu, czyli ziem przynależących do tej demonicznej rasy.

Charakterystyka

W dniu Ragnarök, czyli końca świata, Surt wyruszy na czele olbrzymów z Muspellheimu, prowadząc ich do walki przeciwko bogom. Pod jego wodzą przejdą przez most Bifröst , łączący krainę bogów, Asgard z krainą ludzi Midgardem i ów zawali się pod ich stopami. Sam Surt stanie do walki przeciwko bogu Freyowi i zabije go. Surt swoim ognistym mieczem podpali świat.

Literatura

• Słupecki L. P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
• Szrejter A., Mitologia Germańska, Warszawa 1997.
• Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
• Kempiński A. M., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, Poznań 2003.
• Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
• Edda Poetycka, Wrocław 1986.

(aut. Izabela Ozga)