Arkadij i Borys Strugaccy

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Arkadij i Borys Strugaccy
Strugaccy 01.jpeg
Narodowość Rosja
Ważne dzieła Świat Południa
Nagrody
Aelita, EoroCon

, Wielikoje Kolco , Strannik , Interpresscon

Strona domowa
bracia Strugaccy w latach 60. Z lewej starszy Arkadij

Arkadij i Borys Strugaccy. Znani rosyjscy prozaicy, scenarzyści, bez wątpienia najważniejsi autorzy radzieckiej sf i najbardziej znani za granicą radzieccy pisarze-fantaści. Do początku lat dziewięćdziesiątych XX stulecia w 27 krajach ukazały się 321 wydania ich książek. Klasycy współczesnej sf, wpływu których na jej rozwój, przede wszystkim w ZSRR, nie sposób przecenić.

Arkadij Strugacki urodził się 28 sierpnia 1925 r. w Batumi, potem mieszkał w Leningradzie. Ojciec był historykiem sztuki, matka – nauczycielką. W końcu stycznia 1942 r. razem z ojcem ewakuował się z oblężonego Leningradu; cudem przeżył, jedyny z całego wagonu. W 1943 r. rozpoczął naukę w moskiewskiej wojskowej wyższej szkole języków obcych, którą ukończył w 1949 r. ze specjalnością tłumacza z języków angielskiego i japońskiego. Służył jako tłumacz na Dalekim Wschodzie, został zdemobilizowany w roku 1955. Pracował jako redaktor w prasie, potem w wydawnictwach książkowych. Zmarł 12 października 1991 r.

Borys Strugacki urodził się 15 kwietnia 1933 r. w Leningradzie. Studiował na wydziale mechaniczno-matematycznym uniwersytetu leningradzkiego, który ukończył z dyplomem astronoma. Jakiś czas pracował w obserwatorium astronomicznym w Pułkowie, od 1960 utrzymuje się wyłącznie z pisania. Publikował przede wszystkim wspólnie z bratem, wspólnie z nim tłumaczył także amerykańską sf. Kierował seminarium młodych fantastów przy związku pisarzy Sankt Petersburga. Mieszkał w Sankt Petersburgu, gdzie zmarł 19 listopada 2012 r.

Strugaccy stali się znani po publikacji pierwszych opowiadań, zachowujących co prawda cechy charakterystyczne dla hard sf, odróżniających się jednak od innych utworów publikowanych w tamtych czasach zainteresowaniem psychologią ich bohaterów - „Шесть спичек” („Sześć zapałek”, 1959), „Испытание СКИБР” („Próba cybkora”, 1960), „Частные предположения” (1960) i wielu innych; większość z nich weszła w skład zbioru „Шесть спичек” (1960).

W szeregu wczesnych opowiadań Strugaccy z sukcesem wypróbowali metodę konstruowania własnej historii przyszłości – pierwszej i jednocześnie niedoścignionej w radzieckiej sf. W odróżnieniu od innych twórców tego rodzaju systemów (Robert A. Heinlein, Poul Anderson, Larry Niven), bliska przyszłość nie miała początkowo dokładnie określonego schematu czasowego, za to większa uwaga poświęcona została stworzeniu postaci, przechodzących z książki do książki i wspominanych epizodycznie. W rezultacie oddzielne fragmenty ułożyły się z czasem w barwną, wewnętrznie ewoluującą mozaikę – obraz jednego z najbardziej znaczących światów sf w literaturze rosyjskiej.

Wielokrotnie nagradzani (poniższy spis nagród nie jest pełen). Pierwszą nagrodę otrzymali w roku 1959 za powieść „Страна багровых туч” („W krainie purpurowych obłoków”); było to trzecie nagroda w konkursie na najlepszą książkę o nauce i technice dla uczniów, organizowanym przez Ministerstwo Oświaty (pierwsze miejsce w tym samym konkursie zdobyła „Туманность Андромеды”, („Mgławica Andromedy") Iwana Jefremowa.

Poniżej znaleźć można zestawienie utworów sygnowanych przez obu braci. Bibliografie utworów napisanych przez każdego z nich oddzielnie znajdują się na indywidualnych stronach Arkadija Strugackiego i Borysa Strugackiego.

Spis treści

Bibliografia

Historia Przyszłości - Cykl Przedpołudniowy

Cykl Przedpołudniowy

Historia Przyszłości - Świat Południa

cykl Świat Południa

INBADCZAM

cykl INBADCZAM

Powieści

Omnibusy

Mikropowieści

Zbiory opowiadań

Opowiadania

  • Czełowiek iz Pasifidy, 1962 - Człowiek z Pacyfidy Maszyna życzeń
  • Adarwinizm, 1963
  • Sujeta wokrug diwana, 1964 (fragm. Poniedielnik naczinajetsia w subbotu)
  • Pierwyje liudi na pierwom płotu, 1968, Latający koczownicy Z zewnątrz
  • Igra (fragment powieści Grad obrecennyj), 1987, Gra Kultura 16 1988 lub Czerwony gmach Z zewnątrz
  • W nasze intieriesnoje wriemia, 1993, W naszych ciekawych czasach Z zewnątrz
  • Improwizator, 2005
  • Maszina wriemieni, 2005
  • Prezidium ESM, 2005 - Prezydium SRG Maszyna życzeń
  • Triezwyj um, 2005
  • K woprosu o ciklotacji, 2008 - W kwestii cyklotacji Maszyna życzeń

Sztuki

  • Żidy goroda Pitiera, ili niewiesiełyje biesiedy pri swieczach, 1990, Żydzi miasta Petersburga Dialog 04/1992
  • Biez orużija, 1991

Scenariusze

Utwory niezakończone

  • Bez powiazki, 2005
  • Dacznoje proisszestwije, 2005
  • Okno, 2005
  • Biełyj Fierz, 2008
  • Rodiłsja zawtra (God rożdienija 2017), 2008

Nagrody i nominacje

Linki zewnętrzne

Cytaty

  • "Dla uczonych wszystko jest jasne - nie należy mnożyć zbytecznych bytów bez bezwzględnej konieczności. Ale my nie jesteśmy uczonymi. Pomyłka uczonego to w ostatecznym rachunku jego prywatna sprawa. A my nie możemy się mylić. Wolno nam zyskać opinię obskurantów, mistyków, zabobonnych kretynów. Jednego nam nigdy nie wybaczą - jeśli nie docenimy niebezpieczeństwa. I jeśli w naszym domu zapachniało siarką, nie mamy po prostu prawa dyskutować o molekularnych fluktuacjach - mamy obowiązek założyć, że gdzieś opodal pojawił się diabeł z rogami, i przedsięwziąć odpowiednie środki do zorganizowania wody święconej włącznie, i to w skali przemysłowej [Ekscelencja]".

Arkadij i Borys Strugaccy "Żuk w mrowisku"

Źródło „https://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Arkadij_i_Borys_Strugaccy&oldid=115405”
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony